Ossi Karttunen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ossi Karttunen
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1948
Ruokolahti

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa Europy
brąz Rzym 1974 sztafeta 4 × 400 m

Ossi Jalmari Karttunen (ur. 17 marca 1948 w Ruokolahti[1]) – fiński lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy w 1974.

Odpadł w półfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach odpadł w eliminacjach biegu na 200 metrów, a fińska sztafeta 4 × 400 metrów z jego udziałem została zdyskwalifikowana w biegu eliminacyjnym[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Stig Lönnqvist, Ari Salin, Karttunen i Markku Kukkoaho)[1]. Karttunen zajął 3. miejsca w biegu na 200 metrów i biegu na 400 metrów w finale pucharu Europy w 1973 w Edynburgu[3].

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Lönnqvist, Karttunen, Markku Taskinen i Kukkoaho), zajął 5. miejsce w biegu na 400 metrów oraz odpadł w eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[4]. Fińska sztafeta 4 × 400 metrów została pierwotnie zdyskwalifikowana za przepychanie się z użyciem łokci przez Kukkoaho na początku jego zmiany, ale Fińska Federacja Lekkoatletyczna złożyła skuteczny kontrprotest[5]. Karttunen odpadł w eliminacjach biegu na 60 metrów i półfinale biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[6].

Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów oraz zajął 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów[1]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów[7].

Karttunen był mistrzem Finlandii w biegu na 100 metrów w 1968, 1969 i 1979, w biegu na 200 metrów w latach 1966–1970, 1973, 1974 i 1977 oraz w biegu na 400 metrów w 1975, 1976 i 1978[8]. Był również halowym mistrzem swego kraju w biegu na 60 metrów w 1978 i w biegu na 400 metrów w 1973 i 1974[9].

Poprawił rekord Finlandii w biegu na 100 metrów wynikiem 10,4 s, uzyskanym 13 czerwca 1970 w Budapeszcie. Trzykrotnie poprawiał rekord Finlandii w biegu na 200 metrów do czasu 20,4 s osiągniętego 28 lipca 1973 w Paimio, trzykrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 40,0 s (18 września 1970 w Pradze) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów do rezultatu 3:01,12 (10 września 1972 w Monachium)[10]. Wynik w sztafecie 4 × 400 metrów jest obecnym (listopad 2019) rekordem Finlandii[11].

Rekordy życiowe Karttunena[11]:

  • bieg na 200 metrów – 20,80 s (17 lipca 1977, Ateny)
  • bieg na 400 metrów – 45,87 s (4 września 1974, Rzym)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ossi Karttunen [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-17] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 530, 53–538, 542 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-24] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 546, 550 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Vesa-Matti Peltola, Suomen Urheilutietäjät ry Yleisurheilun arvokisatulosten ristiriitaisuuksia [online], sci.fi [dostęp 2019-11-24] (fiń.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 438, 439 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553–554 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. Finnish Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-24] (ang.).
  9. Finnish Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-24] (ang.).
  10. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 13, 22, 29 i 201. ISBN 978-83-62033-30-0.
  11. a b Yleisurheilun Suomen parhaat kautta aikojen [online], apulanta.fi [dostęp 2019-11-24] (fiń.).