Optymalna cena sprzedaży

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat przedstawiający relację ceny optymalnej (ang. optimal price) do przychodów, kosztów i zysku dla funkcji krzywej popytu f(y) =-x+12 oraz funkcji kosztów całkowitych (ang. total cost, TC) f(y)=-x+28, koszcie jednostkowym zmiennym równym 1, oraz kosztach stałych równych 16.
Punkt ceny optymalnej (7), dla funkcji krzywej popytu f(y) =-x+12 oraz funkcji kosztów całkowitych (ang. total cost, TC) f(y)=-x+28, koszcie jednostkowym zmiennym równym 1, oraz kosztach stałych równych 16.

Optymalna cena sprzedaży – ustalony poziom sprzedaży produktu i jego ceny, przy której przedsiębiorstwo osiąga maksymalny zysk. Punkt zrównania przychodów krańcowych (ang. marginal revenue, MR) z kosztami krańcowymi (ang. marginal cost, MC).

Przykład[edytuj | edytuj kod]

„Przedsiębiorstwo wytwarza jeden wyrób, ponosząc jednostkowe koszty zmienne w wysokości 300 zł i koszty stałe w wysokości 800 000 zł rocznie. Obecna cena zbytu wynosi 700 zł, a sprzedaż – 3000 sztuk. Kierownik działu sprzedaży oszacował, że każdy wzrost ceny sprzedaży o 100 zł spowoduje spadek sprzedaży o 1000 sztuk wyrobów i odwrotnie – każdy spadek o 100 zł spowoduje wzrost sprzedaży o 1000 wyrobów. Jaka jest optymalna cena zbytu dla tego wyrobu?”<ref>Ceny transferowe – teoria i praktyka, Sławomir Sojak, s. 52, PWN, Warszawa 2001.</ref>

Punkt 1. Kalkulacja kosztów stałych i zmiennych

  • K = 300x + 800 000
  • x – wielkość sprzedaży

Punkt 2. Kalkulacja maksymalnej ceny sprzedaży

  • obecnie: cena 700 zł = 3000 sztuk
  • wzrost ceny do 1000 zł = 0 sztuk
  • maksymalna cena sprzedaży,
  • c = 1000 – 0,1x
  • c – cena
  • x – wielkość sprzedaży

Punkt 3. Kalkulacja przychodów całkowitych ze sprzedaży

  • c = 1000 – 0,1x / *x
  • cx = 1000x – 0,1x²
  • cx = P

Wyznaczanie poziomu optymalnej ceny sprzedaży[edytuj | edytuj kod]

Metoda graficzna[edytuj | edytuj kod]

Metoda ta polega na wyznaczeniu maksymalnego zysku dzięki wykreśleniu funkcji przychodów i kosztów.

Punkt 1. Wykonanie wykresu

  • K = 300x + 800 000
  • P = 1000x – 0,1x²

Wyznaczyliśmy dwa progi rentowności, gdzie K = P. Optymalny poziom sprzedaży jest w punkcie A. Temu punktowi odpowiada sprzedaż na poziomie 3500 sztuk.

Schemat ilustrujący wyznaczanie poziomu ceny optymalnej – czerwona linia przerywana przedstawia poziom optymalnego zysku dla funkcji kosztów f(y) K= 300x + 800 000 oraz funkcji przychodów f(y) P = 1000x – 0,1x²
Punkt ceny optymalnej (650 zł) dla funkcji kosztów całkowitych (ang. total cost, TC) f(y) K = 300x + 800 000 oraz funkcji przychodów całkowitych (ang. total revenue, TR), f(y) P = 1000x – 1x² przedstawiony na krzywej popytu (ang. demand curve, DC) f(y) = 1000 – 0,1x.

Punkt 2. Kalkulacja optymalnego poziomu ceny

  • c = 1000 – 0,1x
  • x = 3500
  • c = 1000 – 0,1 * 3500
  • c = 650zł

Rachunek kosztów krańcowych[edytuj | edytuj kod]

Definicja rachunku kosztów krańcowych mówi, że maksymalny zysk ze sprzedaży dobra pojawia się przy takiej wielkości sprzedaży, kiedy następuje zrównanie ze sobą przychodów krańcowych (ang. marginal revenue – MR) i kosztów krańcowych (ang. marginal cost – MC) – (MR = MC).

Przychody i koszty krańcowe liczymy z pierwszej pochodnej funkcji przychodów i kosztów.

Punkt 1. Kalkulacja pochodnych funkcji

  • P = 1000x – 0,1x²
  • P’ = 1000 – 0,2x
  • K= 300x + 800 000
  • K’ = 300

Punkt 2. Zrównanie otrzymanych pochodnych

  • 1000 – 0,2x = 300
  • x = 3500

Punkt 3. Kalkulacja poziomu ceny sprzedaży

  • c = 1000 – 0,1 * 3500
  • c = 650 zł

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Ceny transferowe – teoria i praktyka” – S. Sojak, PWN, Warszawa 2001, s. 52-55
  • „Rachunkowość zarządcza w warunkach inflacji” – S. Sojak, wydanie 3, TNOiK, Toruń 1999, s. 207-209
  • „Kształtowanie cen. Strategie i procedury” – N. Hanna, M.R. Dodge, PWE, Warszawa 1997, s. 15