Naraka (buddyzm)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Naraka (pali: niraja, niraya) – piekła w buddyzmie; miejsca niewyobrażalnych mąk, gdzie trafia się na skutek złych działań (złej karmy). Czas przebywania w narakach jest bardzo długi, jednak jest ograniczony i po wyczerpaniu negatywnej karmy możliwe jest odrodzenie się w lepszej formie istnienia. Piekła interpretuje się też jako stany świadomości.

Wyróżnia się osiem narak gorących i osiem zimnych, naraki przejściowe oraz naraki sąsiadujące.

Osiem gorących narak[edytuj | edytuj kod]

  1. Samdźiwa – „odradzające”, „ożywania”
  2. Kalasutra – „czarna lina”
  3. Samghata – „wzajemnego roztrzaskania”, „ściskania i miażdżenia”
  4. Raurawa – „płaczące”, „lamentu i wycia”
  5. Maharaurawa – „wielce płaczące", „wielkiego lamentu i wycia”
  6. Tapana – „parzące”, „płonięcia”
  7. Mahatapana – „wielce parzące”, „strasznego płonięcia”
  8. Awići – „niewypuszczające”, „nieznośnego bólu”

Osiem zimnych narak[edytuj | edytuj kod]

  1. Arbuda
  2. Nirarbuda
  3. Atata
  4. Hahawa
  5. Huhuwa
  6. Utpala
  7. Padma
  8. Mahapadma