Naftali Botwin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilustracja prasowa przedstawiająca Botwina podczas jego procesu sądowego
Grób Naftalego Botwina na Cmentarzu Janowskim we Lwowie

Naftali Botwin, właśc. Izaak Naftali Botwin (ur. 11 lub 19 lutego 1905 w Rudach Strzeleckich pow. Kamionka Strumiłowa, zm. 6 sierpnia 1925 we Lwowie) – działacz polskiego ruchu komunistycznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1922 członek organizacji Cukunft. Od 1923 członek organizacji Związek Młodzieży Komunistycznej w Polsce. Od 1924 członek Wydziału Zawodowego ZMK we Lwowie. Od 1925 członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. 28 lipca 1925, wypełniając polecenie partii, w sądzie we Lwowie zastrzelił funkcjonariusza polskiej Defensywy Józefa Cechnowskiego, który przeniknął do KPZU i wydał policji czterech jej członków. Cechnowskiego już 11 dni wcześniej próbowali zabić Władysław Hibner, Władysław Kniewski i Henryk Rutkowski, jednak zorganizowany przez nich zamach nie powiódł się. Botwin został skazany przez sąd doraźny we Lwowie na karę śmierci (jego obrońcą był Maurycy Axer) i rozstrzelany[1].

Śmierć Naftalego Botwina upamiętnił Władysław Broniewski w wierszu Na śmierć rewolucjonisty[2].

Imię Naftalego Botwina nadano kompanii w składzie Brygady Dąbrowszczaków w 1937 w Hiszpanii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Praca zbiorowa pod redakcją Grażyny Kieniewiczowej i Aliny Sokołowskiej, Od Agrykoli do Żywnego. Mały słownik patronów ulic warszawskich, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968, s. 27.
  2. Mariusz Urbanek, Broniewski. Miłość, wódka, polityka, Warszawa: Wydawn. "Iskry", 2011, s. 76, ISBN 978-83-244-0184-0, OCLC 773988845.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1973
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 1, Warszawa 1978.