Nabu-zer-uszabszi
Nabu-zer-uszabszi (akad. Nabu-zēr-ušabši[1], tłum. „(bóg) Nabu nasienie powołał do życia”) − babiloński książę, syn Nabopolassara (ok. 625-605 p.n.e.) i brat Nabuchodonozora II (604-562 p.n.e.)[1]. Wymieniony został w dokumencie sprzedaży datowanym na ostatni, 43 rok panowania Nabuchodonozora II[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiseman D.J., Schweich Lectures on Biblical Archaeology, Oxford University Press 1995.