Michaił Sinica
Michaił Safronowicz Sinica (ros. Михаи́л Сафро́нович Сини́ца, ukr. Михайло Софронович Синиця, ur. 1913 we wsi Orłoweć w guberni kijowskiej, zm. 1985 w Kijowie) – radziecki i ukraiński polityk, członek KC KPZR (1961-1971), I sekretarz Komitetu Obwodowego KPU w Odessie (1961-1970).
W 1935 ukończył studia na wydziale mechanicznym Kijowskiego Instytutu Politechnicznego, 1936-1941 inżynier konstruktor, szef grupy i szef sektora zakładu budowy okrętów w Kijowie, 1941-1944 szef sektora konstruktorskiego w fabryce w Tatarskiej ASRR. Od 1942 w WKP(b), od 1944 szef oddziału konstruktorskiego, zastępca głównego inżyniera, sekretarz komitetu KP(b)U i później dyrektor zakładu budowy okrętów w Kijowie, od 1950 do czerwca 1960 I sekretarz Komitetu Miejskiego KP(b)U/KPU w Kijowie. Od 27 września 1952 do 17 marca 1971 członek KC KP(b)U/KPU, od czerwca 1960 do marca 1961 przewodniczący Ukraińskiej Republikańskiej Rady Związków Zawodowych, od 2 lipca 1960 do 19 maja 1961 zastępca członka Prezydium KC KPU. Od 8 lutego 1961 do 8 maja 1970 I sekretarz Komitetu Obwodowego (od stycznia 1963 do grudnia 1964: Przemysłowego Komitetu Obwodowego) KPU w Odessie, od 31 października 1961 do 30 marca 1971 członek KC KPZR, od maja 1970 do 1973 szef Głównego Zarządu Floty Rzecznej przy Radzie Ministrów Ukraińskiej SRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 3 do 7 kadencji. Odznaczony trzema Orderami Lenina.