Michaił Aleksiejew (pisarz)

Michaił Aleksiejew
Михаил Николаевич Алексеев
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1918 ; Monastyrskoje
Data i miejsce śmierci	19 maja 2007 ; Moskwa
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	literatura
	Odznaczenia
	;

Michaił Nikołajewicz Aleksiejew (ros. Михаил Николаевич Алексеев; ur. 6 maja 1918 we wsi Monastyrskoje w guberni saratowskiej (obecnie obwód saratowski), zm. 19 maja 2007 w Moskwie) – rosyjski pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył siedmioletnią szkołę wiejską, później uczył się w szkole pedagogicznej w Atkarsku, we wrześniu 1938 został wcielony do Armii Czerwonej. Brał udział w wojnie z Niemcami od lipca 1941, walczył na Froncie Południowo-Zachodnim i Stalingradzkim i w bitwie pod Kurskiem, był zastępcą redaktora gazety dywizyjnej 72 Dywizji Piechoty Gwardii 7 Armii Gwardii, w 1942 opublikował pierwszy reportaż. Od 1942 należał do WKP(b), po wojnie służył w Centralnej Grupie Wojsk (w Austrii), miał stopień pułkownika. Był korespondentem-organizatorem gazety „Za czest’ Rodiny”, w 1951 został członkiem Związku Pisarzy ZSRR, w 1957 ukończył Wyższe Kursy Literackie. Redagował „Wojenizdat”, 1968–1989 był redaktorem naczelnym pisma „Moskwa”. Tworzył psychologiczną prozę wojenną. W 1953 wydał swoją pierwszą powieść Żołnierze (wyd. pol. 1953), w 1957 opublikował opowiadanie Nasledniki, a w 1964 opowieść Chleb – imia suszczestwielnoje (zekranizowaną w 1968). W 1961 wydał powieść Wiszniowy omut, a w 1981 powieść Draczuny o tematyce wiejskiej.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (5 maja 1978)
Order Lenina (dwukrotnie – 2 lipca 1971 i 5 maja 1978)
Order Rewolucji Październikowej
Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (dwukrotnie – 6 czerwca 1945 i 11 marca 1985)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie – 28 października 1967 i 5 maja 1988)
Nagroda Państwowa ZSRR (1976)
Nagroda Literacka im. Szołochowa
Order Przyjaźni Narodów (16 listopada 1984)
Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie – 20 września 1944 i 30 kwietnia 1954)
Medal „Za zasługi bojowe” (dwukrotnie – 23 sierpnia 1943 i 20 czerwca 1949)

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 1, Warszawa 1998.
Герой Социалистического Труда Алексеев Михаил Николаевич :: Герои страны (ros.)