Michaela Rak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaela Rak ZSJM
Prakseda Marzena Rak
Kraj działania

Litwa

Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1963
Lipiany

Dyrektor Hospicjum im. bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie
Okres sprawowania

od 2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego

Śluby zakonne

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa)
Strona internetowa

Michaela Rak, właśc. Prakseda Marzena Rak[1][2] (ur. 18 lipca 1963 w Lipianach) – polska siostra zakonna, założycielka i dyrektorka Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła Liceum Ekonomiczne w Barlinku, a następnie studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Od 1984 siostra Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. W latach 1996–2008 mieszkała w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie była jedną z założycielek, a następnie kierowała Hospicjum im. św. Kamila. Na działalność placówki pozyskiwała środki poprzez kwesty uliczne, koncerty charytatywne oraz akcję Pola Nadziei. Pomagała w zakładaniu hospicjów w Mińsku, Królewcu oraz hospicjum domowego w okolicach Berlina.

W 2008 przeniosła się do Wilna. Przyjęła propozycję arcybiskupa wileńskiego Audrysa Bačkisa zorganizowania pierwszego stacjonarnego hospicjum na Litwie. Rozpoczęła remont odzyskanego przez Kościół budynku, w którym przed wojną mieszkał ks. Michał Sopoćko, spowiednik św. Faustyny Kowalskiej i założyciel Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego[3]. Inauguracja działalności Hospicjum im. bł. ks. Michała Sopoćki nastąpiła 11 lutego 2009[4]. W trakcie remontu rozpoczęło działalność hospicjum domowe, a w 2013 stacjonarne[3]. Fundusze na działalność hospicjum pochodziły z datków prywatnych, a także częściowo ze środków Wileńskiej Kasy Chorych oraz samorządu Wilna. W prowadzeniu placówki s. Michaela Rak współpracuje z duchownymi innych wyznań.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Siostra Michaela spełnia marzenia – reportaż TVN [online], mostdonieba.pl, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2023-07-26].
  2. ↑ Rak Michaela. Multimedialna Encyklopedia Gorzowa Wielkopolskiego [online], encyklopedia.wimbp.gorzow.pl [dostęp 2023-07-26].
  3. ↑ a b Ewa Wołkanowska-Kołodziej: Czternaście łóżek do umierania. zw.lt, 2017-12-20. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
  4. ↑ Tak się zaczęło. hospisas.lt, 2012-08-11. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
  5. ↑ Odznaczenia państwowe i flagi z okazji Dnia Polonii i Polaków za Granicą. prezydent.pl, 2018-05-02. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
  6. ↑ Prezydent nadał Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości. prezydent.pl, 2018-12-12. [dostęp 2023-07-26].
  7. ↑ Siostra Michaela Rak – laureatka VIII edycji Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody”. youtube.com, 2019-04-01. [dostęp 2023-10-30].
  8. ↑ Aleksandra Akińczo, W 105. rocznicę odrodzenia niepodległości Litwy wysokie odznaczenia m.in. dla obywateli Polski [online], PAP, 16 lutego 2023 [dostęp 2023-07-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • RAK Michaela. Multimedialna Encyklopedia Gorzowa Wielkopolskiego. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
  • Michaela Rak. Vilnijos Vartai. [dostęp 2023-07-26]. (lit.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michaela_Rak&oldid=73596875”