Michael Portillo

Michael Portillo

Zdjęcie z 2008 roku
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1953 Bushey
Minister obrony
Okres	od 5 lipca 1995 do 2 maja 1997
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Malcolm Rifkind
Następca	George Robertson
Odznaczenia
Strona internetowa

Michael Denzil Xavier Portillo (ur. 26 maja 1953 w Bushey w hrabstwie Hertfordshire) – brytyjski polityk i dziennikarz, członek Partii Konserwatywnej, minister w drugim rządzie Johna Majora i w gabinecie cieni Williama Hague'a.

Życiorys

Urodził się jako Michael Denzil Portillo. Imię Xavier przyjął podczas bierzmowania. Jest synem Luisa Gabriela Portillo, hiszpańskiego republikanina, który znalazł się na wygnaniu po wojnie domowej, i Cory Blyth, Szkotki z pochodzenia. Wykształcenie odebrał w Harrow County School for Boys, gdzie uzyskał stypendium, które pozwoliło mu studiować w Peterhouse na Uniwersytecie Cambridge. Studia ukończył w 1975 r. z dyplomem historyka. Po krótkiej pracy w Ocean Transport and Trading Co. znalazł zatrudnienie w 1976 r. do Conservative Research Department. Po wyborczym zwycięstwie konserwatystów w 1979 r. został doradcą rządu. W latach 1981-1983 pracował dla Kerr-McGee Oil.

Pierwszą próbę dostania się do Izby Gmin podjął w 1983 r., ale przegrał wybory w laburzystowskim okręgu Birmingham Perry Barr. W grudniu 1984 r. ponownie został rządowym doradcą. W tym samym roku wygrał wybory uzupełniające w okręgu Enfield Southgate. Początkowo był parlamentarnym prywatnym sekretarzem Johna Moore’a, a później asystentem whipa. W 1987 r. został podsekretarzem stanu w ministerstwie zabezpieczenia socjalnego. W 1988 r. został ministrem stanu w resorcie transportu. W 1990 r. został ministrem stanu ds. samorządu lokalnego. Na tym stanowisku działał na rzecz wprowadzenia podatku pogłównego. W 1992 r. został członkiem gabinetu jako naczelny sekretarz skarbu. Został również członkiem Tajnej Rady. W 1994 r. otrzymał tekę ministra zatrudnienia, a w latach 1995-1997 był ministrem obrony.

Portillo przegrał wybory do Izby Gmin w 1997 r. Na dwa lata znalazł się poza polityką. Ponownie znalazł pracę w Kerr-McGee Oil, ale pracował także dla BBC i Channel 4. W 1999 r. powrócił do Izby Gmin wygrywając wybory uzupełniające w okręgu Kensington and Chelsea. 1 lutego 2000 r. lider Opozycji William Hague mianował Portillo Kanclerzem Skarbu w swoim gabinecie cieni. Ten zaczął rychło wyrażać poglądy sprzeczne z oficjalnym programem konserwatystów, co spowodowało napięcia w kontaktach z Hague’em.

Po przegranych przez konserwatystów wyborach 2001 r. Portillo wystartował w wyborach na lidera partii. Wygrał dwie pierwsze tury głosowania, ale podczas trzeciej tury zajął ostatnie, trzecie miejsce, przegrywając z drugim Iainem Duncanem Smithem różnicą jednego głosu. Kiedy Smith został nowym liderem, Portillo powrócił do tylnych ław parlamentu. W 2003 r. głosował za poparciem interwencji w Iraku. W 2005 r. zrezygnował ze startu w wyborach parlamentarnych. Obecnie jest członkiem Międzynarodowej Komisji ds. Osób Zaginionych w byłej Jugosławii.

Od 2002 r. Portillo często występuje w radiu i telewizji. Od 2003 r. regularnie występuje w programie politycznym BBC This Week. Występował również w wielu dokumentach telewizyjnych (m.in. Richard Wagner, Great Railway Journeys, From Granada to Salamanca, The Natural World). Często występuje w programach poświęconych Hiszpanii. W 2002 r. w serii BBC Wielcy Brytyjczycy przedstawiał postać królowej Elżbiety I. Od 2002 r. prowadził własny program Dinner with Portillo na kanale BBC 4. W 2007 r. został członkiem jury w programie BBC THe Verdict. Regularnie pisuje do The Sunday Times, do maja 2006 r. był krytykiem teatralnym New Statesmana.

W 1982 r. poślubił Carolyn Eadie; nie mają dzieci.

W 1998 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Bibliografia

• MichaelM. Gove MichaelM., Michael Portillo: The Future of the Right, London: Fourth Estate, 1995, ISBN 1-85702-335-8, OCLC 34033272 .brak strony (książka)
• Michael Gove, Michael Portillo, Fourth Estate, 2000, ISBN 1-84115-363-X

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Michaela Portillo