Metropolia zachodniej i środkowej Europy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metropolia zachodniej i środkowej Europy
Българска източноправославна епархия в Западна и Средна Европа
Ilustracja
Katedra św. Borysa Chrzciciela
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Berlin

Data powołania

1986

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Sobór

św. Borysa w Berlinie

Biskup diecezjalny

Antoni (Michalew)

Dane statystyczne
Liczba klasztorów

1

Położenie na mapie Berlina
Położenie na mapie Niemiec
Ziemia52°30′28,8″N 13°18′49,7″E/52,508000 13,313806
Strona internetowa

Metropolia zachodniej i środkowej Europy (bułg. Българска източноправославна епархия в Западна и Средна Европа, niem. Bulgarische Diözese von West- und Mitteleuropa der Bulgarischen Orthodoxen Kirche) – jedna z eparchii Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami kraju, z siedzibą w Berlinie. Swoją jurysdykcją obejmuje diaspory bułgarskie w Niemczech, Austrii, Belgii, Chorwacji, Francji, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii oraz na Węgrzech i Malcie. Od 2013 jej ordynariuszem jest metropolita zachodniej i środkowej Europy Antoni.

Symeon – pierwszy metropolita zachodniej i środkowej Europy

Historia[edytuj | edytuj kod]

22 grudnia 1979 decyzją Świętego Synodu Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego biskup gławinicki Symeon został mianowany na zwierzchnika Wikariatu Europy Zachodniej podlegającego bezpośrednio Patriarsze Bułgarii[1]. Siedziba wikariatu została umieszczona w Budapeszcie. 17 kwietnia 1986 wikariat został podniesiony do rangi eparchii[1], a jej metropolitą został wybrany Symeon. 30 maja 1994 Święty Synod postanowił o przeniesieniu siedziby biskupiej do Berlina oraz zmianie nazwy na metropolię zachodniej i środkowej Europy[1]. 15 czerwca 2010 wikariuszem metropolii zostaje mianowany biskup konstantyński Antoni, dotychczasowy biskup pomocniczy metropolii płowdiwskiej. W czerwcu 2013 Symeon złożył rezygnację z pełnienia urzędu. 27 października nowym metropolitą został wybrany dotychczasowy biskup pomocniczy Antoni[1].

Metropolici[edytuj | edytuj kod]

Główne świątynie[edytuj | edytuj kod]

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Niemcy[edytuj | edytuj kod]

Węgry[edytuj | edytuj kod]

Austria[edytuj | edytuj kod]

Belgia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prawosławie w Belgii.

Chorwacja[edytuj | edytuj kod]

Francja[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prawosławie we Francji.

Hiszpania[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prawosławie w Hiszpanii.

Holandia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prawosławie w Holandii.

Norwegia[edytuj | edytuj kod]

Portugalia[edytuj | edytuj kod]

Szwajcaria[edytuj | edytuj kod]

Szwecja[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prawosławie w Szwecji.

Wielka Brytania[edytuj | edytuj kod]

Włochy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]