Mariusz P. Dąbrowski

Mariusz P. Dąbrowski
	; prof. Mariusz P. Dąbrowski
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1960 ; Łódź
Pełne imię i nazwisko	Mariusz Przemysław Dąbrowski
	Profesor doktor habilitowany nauk fizycznych
	Specjalność: astrofizyka, kosmologia, teoria cząstek elementarnych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1989 – Nauki fizyczne ; Uniwersytet Wrocławski
Habilitacja	2002 – Nauki fizyczne ; Narodowa Akademia Nauk Ukrainy
Profesura	2012
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Szczeciński
Instytut	Narodowe Centrum Badań Jądrowych
	Odznaczenia
	Strona internetowa

Mariusz Przemysław Dąbrowski (ur. 15 lutego 1960 w Łodzi^[1]) – polski fizyk teoretyk, profesor doktor habilitowany nauk fizycznych, specjalista w zakresie kosmologii, teorii cząstek elementarnych, fizyki jądrowej i inżynierii reaktorowej, energetyki jądrowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od lutego 1992 roku jest związany z Instytutem Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego^[2], gdzie stworzył i kieruje międzynarodowym zespołem badawczym „Szczecińska Grupa Kosmologiczna”^[3]Studia ukończył na Uniwersytecie Wrocławskim w 1984 roku, gdzie rozpoczął i kontynuował pracę do 1992 roku. Tam też obronił rozprawę doktorską w 1989 roku. Stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „Kosmologie strunowe” został mu nadany przez Narodową Akademię Nauk Ukrainy w 2002 roku. Tytuł profesora uzyskał w styczniu 2012 roku. Od marca 2015 roku jest też profesorem w Narodowym Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) w Świerku^[4] k. Warszawy, gdzie kieruje Zakładem Energetyki Jądrowej i Analiz Środowiska.

Jest autorem ponad 100 publikacji w czasopismach naukowych takich jak m.in.: Astronomical Journal, Astrophysical Journal, Physical Review Letters, Physical Review D, Physics Letters B, European Physical Journal C, International Journal of Energy Research, Progress in Nuclear Energy^[5]. Jest też recenzentem w tych czasopismach. Liczba cytowań prac przekracza 2000 a indeks Hirscha h=24^[6]. Wypromował 12 doktorantów w tym sześcioro zagranicznych. W roku 2023 został wymieniony w rankingu Uniwersytetu Stanforda i wydawnictwa Elsevier jako „TOP 2% najlepszy naukowiec” na świecie^[7]. W swojej karierze kierował wieloma grantami badawczymi w tym prestiżowym projektem Narodowego Centrum Nauki Maestro-3 pt. „Nowe konsekwencje zmienności stałych fundamentalnych w fizyce i kosmologii” (2013-2018)^[8]. Zaangażowany w obszarze popularyzacji nauki^[9]^[10], m.in. jako prezes Fundacji Eureka im. Prof. Jerzego Stelmacha (od 2013)^[11]. W latach 2009-2022 był przewodniczącym Oddziału Szczecińskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego a w latach 2010-2018 członkiem członkiem Zarządu Głównego^[12]. Współpracował m.in. z laureatem Nagrody Templetona i doktorem honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego prof. Johnem D. Barrowem^[13] a także z Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych prof. M. Hellera^[14]. Odbył krótsze lub dłuższe wizyty naukowe w takich jednostkach jak: Uniwersytet Sussex, UK (1993-94), 1997-98), Uniwersytet Freiburg, Niemcy (1996), Kavli Institute for Theoretical Physics, Pekin (2009), Yukawa Institute for Theoretical Physics, Kyoto, Japonia (2010), Dartmouth College, USA (2013), BEYOND Center, Uniwersytet Stanowy w Arizonie, USA (2014), Perimeter Institute, Waterloo, Kanada (2017, 2018); Uniwersytet Illinois Urbana-Champaign (2018).

Od 2010 roku zaangażowany w Program Polskiej Energetyki Jądrowej jako Członek Społecznego Zespołu Doradców przy Pełnomocniku Rządu ds. Polskiej Energetyki Jądrowej. Od kwietnia 2010 do maja 2014 Pełnomocnik Wojewody Zachodniopomorskiego ds. Energetyki Jądrowej. W NCBJ kierował projektem studiów doktoranckich „Nowe koncepcje reaktorów i analiz bezpieczeństwa dla polskiej energetyki jądrowej” (2018-2023)^[15]. Jest także koordynatorem projektu budowy reaktora wysokotemperaturowego HTGR-POLA^[16].

Otrzymał nagrodę Ministra Edukacji Narodowej (1997), nagrodę Zachodniopomorski Nobel 2005 i 2014, wyróżnienia w konkursie na najlepszy esej z grawitacji przez Gravity Research Foundation (1998, 2018), nagrodę „Naukowiec Roku 2017” w Uniwersytecie Szczecińskim, „Naukowiec Przyszłości” nadaną przez Forum Inteligentnego Rozwoju (2019), Nagrodę Gospodarczą Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego (2006), Srebrną Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego 2009), Odznakę Honorową za Zasługi dla Energetyki (2023).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Strona domowa. [dostęp 2023-01-23].
Prof. Mariusz Przemysław Dąbrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-11-18] .
Wykaz publikacji

[1] Mariusz Przemysław Dąbrowski w Krajowym Rejestrze Sądowym

[2] Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego

[3] Szczecińska Grupa Kosmologiczna

[4] Narodowym Centrum Badań Jądrowych

[5] MNiSW, część A wykazu czasopism naukowych

[6] Baza danych INSPIRE HEP

[7] Lista Uniwersytetu Stanforda i Elsevier

[8] Wyniki konkursów NCN

[9] Fora Dyskusyjne Fundacji Eureka

[10] Wykłady otwarte PTF o/Szczecin

[11] Fundacja Eureka im. prof. Jerzego Stelmacha

[12] Polskie Towarzystwo Fizyczne

[13] Doktorzy Honoris Causa US

[14] Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych

[15] Studia doktoranckie phd4gen

[16] Projekt koncepcyjny reaktora HTGR-POLA

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]