Marian Lipski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Lipski
Ilustracja
kapitan administracji (piechoty) kapitan administracji (piechoty)
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1895
Czuchela, na Wołyniu

Data i miejsce śmierci

między 11 a 13 maja 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

II Korpus Polski w Rosji
84 Pułk Strzelców Poleskich
68 pułk piechoty
23 Pułk Piechoty im. płk. Leopolda Lisa-Kuli
PKU Włodzimierz Wołyński
KRU Włodzimierz Wołyński

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Odznaka Zwiazku Kaniowczykow rewers mosiadz
Marian Lipski

Marian Lipski[1] (ur. 25 maja 1895 w Czucheli, na Wołyniu, zm. między 11 a 13 maja[2] 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego i Jadwigi z Popławskich[4]. Absolwent gimnazjum w Żytomierzu i szkoły wojskowej w Odessie. Żołnierz Armii Imperium Rosyjskiego i II Korpusu Polskiego w Rosji. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. 25 listopada 1920 został zatwierdzony w stopniu porucznika piechoty „z grupy byłych Korpusów Wschodnich i ramii rosyjskiej”[5]. W latach 1923–1924 słuchacz Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. W 1923 służył w stopniu porucznika w 84 pułku piechoty[6]. W następnym roku został przeniesiony w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 125 lokatą do 68 pułku piechoty[7]. W kwietniu 1932 został przeniesiony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim[8]. W 1935 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Włodzimierz Wołyński[9]. W 1939 był kierownikiem II referatu uzupełnień w KRU Włodzimierz Wołyński[10]. Jego jednostką macierzystą był 23 pułk piechoty.

Publikował artykuły w specjalistycznej prasie wojskowej[11].

Podczas kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Według stanu z 20 października 1939 był jeńcem juchnowskiego obozu NKWD (zgodnie z kartą rejestracyjną obozu w Juchnowie). W listopadzie 1939 został wysłany do Kozielska i według stanów z 21 kwietnia i 3 maja 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 10 a 11 maja 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[2] – lista wywózkowa 036/4 poz. 69 nr akt 776[12], z 16 kwietnia 1940[2][13]. Zgodnie z raportem naczelnika obozu kozielskiego do UPW (Zarząd NKWD ZSRR do spraw Jeńców Wojennych) – 21 kwietnia Lipski znajdował się w obozie. W raporcie z 3 maja 1940 jest wymieniony jako pozostawiony w obozie na mocy rozkazu UPW 25/3273. Został zamordowany między 11 a 13 maja 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[2]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943. Krewni do 1958 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Anną z Gierdów, miał dwóch synów. Rodzina mieszkała w kolonii oficerskiej we Włodzimierzu. Jeden z synów zginął 14 lub 15 sierpnia 1944 w powstaniu warszawskim[14].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
  • Dąb Pamięci nr 2748 posadzony przez Rekolekcyjny Dom Chleba, Osla 112, certyfikat 1486/4726/ WE/2018[15]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji Wojska Polskiego figuruował jako Marian II Lipski w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko.
  2. a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 462.
  3. Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 156.
  4. Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 350.
  5. „Dziennik Personalny” (R.1, Nr 48), 15 grudnia 1920, s. 1356.
  6. Rocznik Oficerski, MSWojsk, 1923, s. 367.
  7. a b Rocznik Oficerski, MSWojsk, 1924, s. 284, 366.
  8. „Dziennik Personalny” (R.13, nr 6), MSWojsk, 23 marca 1932, s. 230.
  9. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 350.
  10. a b Rybka R., Stepan K., Rocznik Oficerski 1939, Kraków 2006, s. 293, 861.
  11. „Polska Zbrojna” (R.12, nr 102), 12 kwietnia 1933, s. 5.
  12. Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 696.
  13. Na liście wywózkowej Rosjanie wstawili błędną datę urodzenia - 1896
  14. Archiwum Historii Mówionej - Zygmunt Lipski [online], www.1944.pl [dostęp 2019-03-01] (ang.).
  15. Bohaterowie – Strona 284 – Katyń… ocalić od zapomnienia [online] [dostęp 2019-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-01] (pol.).
  16. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  17. a b c d Na podstawie fotografii Muzeum Katyńskie - Mediateka

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.