Marian Jana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Jana
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1896
Stróże

Data śmierci

1985

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 pułk piechoty
2 Dywizja Legionów
22 pułk piechoty
32 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Marian Jana[a] (ur. 21 grudnia 1896 w Stróżach, zm. 1985) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Stróżach, w ówczesnym powiecie grybowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kazimierza i Marii. Był młodszym bratem Juliana (1890–1915), legionisty 4 Pułku Piechoty[2], pośmiertnie odznaczonego Krzyżem Niepodległości[3].

Marian 4 lutego 1914, jako uczeń klasy VIa wystąpił z c. k. Gimnazjum I w Tarnowie[4].

18 września 1914 został odnotowany w 16. kompanii IV baonu 2 pułku piechoty. Następnie służył w 6. kompanii II baonu 4 Pułku Piechoty. Przez 11 miesięcy walczył na froncie. 5 kwietnia 1917 został wymieniony we wniosku o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola. W lipcu 1917, kryzysie przysięgowym, został przeniesiony do Polskiego Korpusu Posiłkowego[5].

15 sierpnia 1919, jako były podoficer Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 lipca 1919 podporucznikiem w piechocie. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie 2 Dywizji Legionów[6].

Służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[7][8]. W roku szkolnym 1928/1929 był oficerem 7. kompanii podchorążych (II rocznik)[9], a w roku szkolnym 1929/1930 komendantem klasy „A”[10]. W październiku 1933 został przeniesiony do 22 pułku piechoty w Siedlcach[11]. 4 lutego 1934 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W kwietniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu[13]. Później został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie na stanowisko wykładowcy przedmiotu taktyki piechoty[14].

W sierpniu 1939 został przeniesiony do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy nowo sformowanego III batalionu. Na czele tego batalionu wziął udział w obronie Modlina[15]. Po kapitulacji załogi twierdzy dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał kolejno w Stalagu XIII A, Oflag VII C Laufen, Oflagu XI B Braunschweig (od 26 maja 1940), Oflagu IV C Colditz i Oflagu X C Lubeka (od 21 stycznia 1942)[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W styczniu 1934 sprostowano imiona kpt. Mariana Seweryna Jana z „Marian Seweryn” na „Marian”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 33.
  2. Julian Jana. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-30].
  3. a b Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości (M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199) „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. Sprawozdanie 1914 ↓, s. 66.
  5. Żołnierze Niepodległości ↓.
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919 roku, poz. 3039.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 137, 215.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 803.
  9. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 418.
  10. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 421.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 196.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 149.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 454.
  15. Głowacki 1985 ↓, s. 198, 357.
  16. Straty ↓.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 366.
  18. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 57.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 24 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  20. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]