Maria Podskarbi-Hebisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maria Podskarbi-Hebisz (ur. 1951 w Lamkach) – polska rzeźbiarka i pedagog, dr hab. nauk o sztukach pięknych[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu i Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zorganizowała ponad trzydzieści wystaw indywidualnych (m.in. w Monachium, Wałbrzychu i Krakowie) oraz uczestniczyła w blisko stu wystawach zbiorowych. Najważniejsze z nich: Begegnungen auf der Documenta 11 w Kassel (2002), Biennale Twórczości Nauczycieli w Warszawie (nagrodzona, 1987), Prezentacja Sztuki Środowiska Poznańskiego w Bilbao (1994), Międzynarodowe Sympozjum "Porcelana Inaczej" w Wałbrzychu i Wrocławiu. Jest twórczynią pracowni "Jaskinia Sztuki" w Ostrowie Wielkopolskim[2].

Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych, zbiorach muzealnych i instytucjach państwowych w Polsce, Niemczech, Francji, Holandii, Chinach, Stanach Zjednoczonych i Korei Południowej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr hab. Maria Podskarbi-Hebisz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-01-27].
  2. a b Archiwum roku 2009 [online], www.wiezacisnien.kalisz.pl [dostęp 2021-01-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]