Marduk-nadin-ahi
Marduk-nadin-ahi (akad. Marduk-nādin-ahi, tłum. „bóg Marduk jest tym, który dał brata”)[1] − babiloński książę, syn Nabuchodonozora II (604-562 p.n.e.). Wymieniony jako syn królewski (akad. mār šarri) w datowanym na 41 rok panowania Nabuchodonozora II dokumencie potwierdzającym sprzedaż daktyli jego słudze o imieniu Sin-mar-szarri-usur (akad. Sîn-mār-šarri-ușur, tłum. „boże Sinie syna królewskiego strzeż”)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiseman D.J., Schweich Lectures on Biblical Archaeology, Oxford University Press 1995.