Marchosjas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marchosjas według Słownika wiedzy tajemnej Collina de Plancy, 1863.

Marchosjas – w tradycji okultystycznej demon, upadły anioł, markiz piekła. Znany również pod imionami Marchosias, Marchocjasz i Marchocias. Rozporządza 30 legionami duchów. W Sztuce Goecji jest trzydziestym piątym, a w Pseudomonarchii Daemonum trzydziestym pierwszym duchem. Przed upadkiem należał do Chóru panowań. Rzekomo wyjawił swemu władcy, którym był król Salomon, że „po upływie 1200 lat ma nadzieję powrócić na siódmy tron (w niebie)”.

W demonologii[edytuj | edytuj kod]

By go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego pieczęć, która według Sztuki Goecji powinna być zrobiona ze srebra.

Jest dobrym wojownikiem, który potrafi pluć ogniem.

Wezwany, ukazuje się pod postacią wilka (a w niektórych wersjach i według Crowleya woła) ze skrzydłami gryfa i ogonem węża. Jacques Collin de Plancy podaje w swoim Słowniku wiedzy tajemnej, że Marchosjasz „ukazuje się pod postacią dzikiej lwicy ze skrzydłami sępa i ogonem węża”. Na rozkaz czarownika, przyjmuje ludzką postać i wówczas swoim wyglądem przypomina wielkiego żołnierza.

W kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]