Manuił Abramson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuił Abramson
ros. Мануил Моисеевич Абрамсон
Data urodzenia

1898

Data śmierci

1941

Zawód, zajęcie

orientalista

Manuił Abramson (ros. Мануил Моисеевич Абрамсон; ur. w 1898, zm. w 1941) – radziecki orientalista, działacz partyjny i państwowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików). W 1924 ukończył Moskiewski Instytut Orientalistyki, od 1920 kierował chińskim oddziałem Syberyjskiego Biura Centralnego Komitetu RPK (b). Od 1921 był pracownikiem Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej. W latach 1925-1927 pracował w ambasadzie ZSRR w Chinach. Od 1928 był wykładowcą w moskiewskich szkołach wyższych, w latach 1935-1937 był pracownikiem Instytutu Gospodarki Światowej i Światowej Polityki Akademii Nauk ZSRR.

W 1938 został aresztowany, zmarł w zamknięciu trzy lata później[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Autor prac z zakresu życia politycznego Chin[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Igor Abrosimow: Советская Россия: 1917-1991 - государство, политика, экономика, наука, культура, литература, искусство. proza.ru, 2009. (ros.).