Maksymilian Gawlik

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksymilian Gawlik
major żandarmerii major żandarmerii
Data urodzenia

22 stycznia 1889

Data śmierci

22 września 1950

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

2 Dywizjon Żandarmerii
PKU Nowy Sącz
PKU Gdynia

Stanowiska

komendant Kadry Szwadronu Zapasowego
zastępca dowódcy dywizjonu
dowódca dywizjonu
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola

Maksymilian Gawlik (ur. 22 stycznia 1889[1], zm. 22 września 1950[2]) – major żandarmerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1916 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W latach 1917–1918 jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty Nr 90[3][4].

27 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu rotmistrza, w żandarmerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Żandarmerii Wojskowej w Warszawie[5]. 30 maja 1921 został przeniesiony do 2 dywizjonu żandarmerii w Lublinie na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego w Puławach[6][7]. W następnym miesiącu otrzymał odkomenderowanie na jeden rok, na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego celem ukończenia studiów[8]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[1]. W latach 1923–1924, po powrocie z odkomenderowania, pełnił obowiązki komendanta Kadry szwadronu zapasowego[9][10]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[11]. Następnie został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu[12]. W marcu 1927 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy dywizjonu[13]. 26 maja 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów żandarmerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin na przeciąg sześciu miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[14][15][16]. W listopadzie tego roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz na stanowisko komendanta[17]. W czerwcu 1930 roku został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, dział kancelaryjny, z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w PKU Nowy Sącz[18]. We wrześniu tego roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gdynia na stanowisko komendanta[19][20]. W marcu 1934 roku został ponownie przeniesiony do korpusu oficerów żandarmerii oraz zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej i z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[21][22]. Z dniem 31 lipca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[23].

Zmarł 22 września 1950. Pochowany na starym cmentarzu parafialnym w Dębicy (sektor C-c-214)[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 292.
  2. ↑ a b Cmentarz Parafialny w Dębicy – wyszukiwarka osób pochowanych [online], www.polski-cmentarz.com [dostęp 2021-06-14].
  3. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 244, 602.
  4. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 286, 763.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920 roku, s. 798.
  6. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 30.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 401, 625.
  8. ↑ Rozkazy DOGen. Kraków ↓, Nr 84 z 15 czerwca 1921 roku, pkt 4.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1054, 1063.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 960, 965.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 737.
  12. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 33.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 86.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 150.
  15. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 38.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 672, 674.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 358.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 205.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 302.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 353, 512.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 89.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 136.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 283.
  24. ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  25. ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  26. ↑ Wawrzyński 2001 ↓, s. 108.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maksymilian_Gawlik&oldid=71894770”