Męczennicy z Chideock

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławieni
Męczennicy z Chideock
Jan Carey
Tomasz Pilchard
Jan Cornelius
Tomasz Bosgrave
Patryk Salmon
Wilhelm Pike
Hugon Green
Ilustracja Miejsce kultu - kościół „Naszej Pani Królowej Męczenników i św. Ignacego”
Data śmierci 1591-1642
Dorchester
Kościół / wyznanie katolicki
Daty beatyfikacji 1927 przez papieża Piusa XI
1987 przez Jana Pawła II
Wspomnienie Dies natalis
Szczególne miejsce kultu kościół „Naszej Pani Królowej Męczenników i św. Ignacego” w Chideock.

Męczennicy z Chideock – ofiary antykatolickich prześladowań w Anglii okresu reformacji, straceni na fali represji zapoczątkowanych przez Henryka VIII ustanawiającego zwierzchność króla nad państwowym Kościołem anglikańskim, czczeni w Kościele katolickim jako męczennicy za wiarę[1].

Między katolikami, którzy oddali w tym okresie życie w obronie wiary, osiem postaci związanych było z Chideock[2]. Spośród nich siedmiu męczenników beatyfikowano i ci nazywani są „Męczennikami z Chideock”, zaś ósmy wspominany, John Jessop, zmarł w więzieniu również za wyznawany katolicyzm[3][4][2].

Imię (imię oryginalne)[2] Nazwisko Data urodzenia Data śmierci Narodowość
Patryk (Patrick) Salmon ? 1594 Irlandczyk
Jan (John) Cornelius 1557 1594 Anglik
Tomasz (Thomas) Bosgrave ? 1594 Anglik
Jan (John) Carey ? 1556 Irlandczyk
Hugon (Hugh) Green 1584 1642 Anglik
Wilhelm (William) Pike ? 1591 Anglik
Tomasz (Thomas) Pilchard 1557 1587 Anglik

Na miejscu, gdzie wznosił się zamek Chideock, stoi krzyż upamiętniający tzw. „Męczenników z Chideock”[4], a kościół pw. „Naszej Pani Królowej Męczenników i św. Ignacego” (ang. Our Lady, Queen of Martyrs and st. Ignatius) jest szczególnym miejscem ich kultu[5].

Pamięć o męczennikach miała charakter lokalny, a opisy hagiograficzne wyprzedzały badania historyczne, które utrudniała dyskryminacja religijna[6]. Przywrócenie pamięci o straconych katolikach zapoczątkowane zostało w XIX wieku dzięki powrotowi do zasad tolerancji[6].

Beatyfikowani zostali w dwóch grupach przez papieży: Piusa XI (w 1929 roku pięciu męczenników z Chideock wraz ze stu trzydziestoma sześcioma innymi osobami[7]) i Jana Pawła II (Wilhelm Pike i Tomasz Pilchard w grupie „Osiemdziesięciu pięciu błogosławionych męczenników”, w 1987 roku)[8].

W Kościele katolickim dzienna rocznica śmierci jest dniem wspomnienia liturgicznego każdego z błogosławionych[9][10][11].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 281-282. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. a b c The Chideock Martyrs. Church of Our Lady, Queen of Martyr, and St Ignatius. [dostęp 2015-06-22]. (ang.).
  3. John Hungerford Pollen: English Confessors and Martyrs (1534-1729). [w:] Catholic Encyclopedia, Volume 5 [on-line]. 1913. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  4. a b Martyrs Cross. Church of Our Lady, Queen of Martyr, and St Ignatius. [dostęp 2015-06-21]. (ang.).
  5. bł. Jan Conor O’Mahony Cornelius. Rzymskokatolicka Parafia pod wezwaniem św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2015-06-22].
  6. a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 282. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 281. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu’. [dostęp 2015-06-22]. (wł.).
  9. Beati Giovanni detto Cornelio, Tommaso Bosgrave, Giovanni Carey e Patrizio Salmon Martiri. 2000-06-08. [dostęp 2015-06-25]. (wł.).
  10. Niccolò Del Re: Beato Ugo Green Sacerdote e martire. 2009-04-25. [dostęp 2015-06-25]. (wł.).
  11. Beati Tommaso Pilchard e Guglielmo Pike Martiri. 2000-02-14. [dostęp 2015-06-25]. (wł.).