Ludwik Zakrocki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Zakrocki
Ilustracja
Ludwik Zakrocki w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1894
Jezierzany

Data śmierci

po 1939

Poseł na Sejm IV kadencji (II RP)
Okres

od 1935
do 1938

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Ludwik Leonard Zakrocki (ur. 6 listopada 1894 w Jezierzanach, zm. po 1939) – polski prawnik, notariusz, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa, pracownika kolei. Uczęszczał do c.k. Gimnazyum w Buczaczu[1]. W 1913 w Gimnazjum w Kołomyi zdał egzamin maturalny. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 19 października 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w stopniu sierżanta w I Brygadzie 3 pułku V batalionie. 15 lipca 1915 został ranny pod Urzędowem[2]. 1 stycznia 1917 mianowany chorążym piechoty. W marcu 1917 został skierowany do pracy w Krajowym Inspektoracie Zaciągu na posterunku werbunkowym w Ostrowi Mazowieckiej. Dekretem z 2 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany porucznikiem piechoty. W szeregach 32. pp. walczył w wojnie z Ukraińcami i bolszewikami. Po zakończeniu wojny, w 1921 zweryfikowany w stopniu kapitana rez. piech. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i przeniesiony do rezerwy[3]. Podjął wówczas przerwane studia na Wydziale Prawa UJ. Po absolutorium z 10 lipca 1922, uzyskał doktorat praw w 1925[4]. Prowadził kancelarię notarialną w Wiśniczu, następnie przeszedł do notariatu w Białej[5]. Działał w Związku Legionistów Polskich i Związku Strzeleckim.

W 1935 roku został posłem IV kadencji (1935–1938) wybranym 34 692 głosami z okręgu nr 92 (powiaty: bielski miejski, bielski, bialski i cieszyński). Data ślubowania: 4 października 1935. Pracował w komisjach prawniczej, regulaminowej i Kontroli Długów Państwa[3][6].

Od 1938 był przewodniczącym Oddziału Obozu Zjednoczenia Narodowego w Białej[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ VI. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1905. Buczacz: Fundusz Naukowy, 1905, s. 80. [dostęp 2021-05-19].
  2. ↑ Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjny Departamentu Wojskowego N. K. N., 1 sierpnia 1915, s. 34. [dostęp 2021-05-19].
  3. ↑ a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 275.
  4. ↑ Zakrocki Ludwik Leonard - Żołnierze Niepodległości [online], zolnierze-niepodleglosci.pl [dostęp 2021-05-19].
  5. ↑ Akta notariusza Ludwika Zakrockiego w Wiśniczu [online], szukajwarchiwach.pl [dostęp 2021-05-19].
  6. ↑ Biblioteka Sejmowa – Parlamentarzyści RP: Ludwik Zakrocki. [dostęp 2012-06-01].
  7. ↑ Nowy Oddział O.Z.N. w Białej. „Polska Zachodnia”. Nr 185, s. 8, z 8 lipca 1938 r.. Katowice. [dostęp 2021-05-19]. 
  8. ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  9. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludwik_Zakrocki&oldid=67036433”