Ludwik Wilhelm Wittelsbach
| |
| |
| Książę w Bawarii | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Maria |
Ludwik Wilhelm Wittelsbach (niem. Ludwig Wilhelm; ur. 21 czerwca 1831 w Monachium, zm. 6 listopada 1920 w Monachium) – książę w Bawarii. Był pierworodnym synem Maksymiliana Bawarskiego oraz jego żony, Ludwiki Wilhelminy Wittelsbach. Był najstarszym bratem cesarzowej Austrii, Elżbiety, zwanej Sisi.
Dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, Henriette Mendel, miał dwoje dzieci – Marię (1858–1940) i Karla Emanuela (1859). Z drugą żoną, Barbarą Antonie Barth, nie miał dzieci.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 21 czerwca 1831 roku w Monachium jako pierworodne dziecko księcia w Bawarii, Maksymiliana Bawarskiego, oraz jego żony, Ludwiki Wilhelminy Wittelsbach. Jego ojciec wywodził się z młodszej linii książęcej Wittelsbachów, był księciem Bawarii[1] i dopiero w 1845 roku otrzymał tytuł Jego Królewskiej Wysokości[2][3]. Jego matka była córką króla Bawarii, Maksymiliana I. Małżonkowie nie darzyli się miłością. Dla Maksymiliana małżeństwo z Ludwiką było związkiem z rozsądku, dlatego dopuszczał się licznych zdrad. Miał dwie nieślubne córki, z którymi jadał śniadania w swych apartamentach[4]. Miał także niecodzienne pomysły. W pałacu Wittelsbachów kazał wybudować cyrk, w którym występował jako klaun[5]. Lubił grać na instrumentach, szczególnie na cytrze. Zagrał nawet na szczycie piramidy Cheopsa podczas jednej z podróży na Bliski Wschód[6]. Na zamku w Possenhofen organizował spotkania poświęcone muzyce i literaturze, na których dyskutowano i śpiewano. Pasją Ludwiki było natomiast kolekcjonowanie zegarów i geografia[7]. Rodzice nowo narodzonego księcia stanowili więc parę bardzo niedobraną.
Miał dziewięcioro rodzeństwa – Wilhelma Karola (1832–1833), Helenę (1834–1890), Elżbietę (1837–1898), Karola Teodora (1839–1909), Marię (1841–1925), Matyldę (1843–1925), Maksymiliana (1845), Zofię (1847–1897) i Maksymiliana Emanuela (1849–1910).
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jako pierworodny syn miał prawo być spadkobiercą swego ojca. Zrzekł się jednak tego prawa, aby móc ożenić się z aktorką, Henriette Mendel. Po zawartym małżeństwie morganatycznym kobieta stała się baronową von Wallersee. Ludwik Wilhelm miał z żoną dwoje dzieci – Marię (1858–1940) i Karla Emanuela (1859). Po śmierci Henriette, która miała miejsce w 1891 roku, ożenił się ponownie. Jego wybranką została aktorka, Barbara Antonie Barth. Małżeństwo to zakończyło się rozwodem w 1913 roku – po tym, gdy okazało się, że kobieta urodziła nieślubne dziecko[8].
Ludwik Wilhelm zmarł 6 listopada 1920 roku w Monachium. Spośród rodzeństwa przeżyły go tylko dwie siostry – Maria (1841–1925) i Matylda (1843–1925).
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
| Prapradziadkowie |
Jan Wittelsbach (Pfalz-Gelnhausen) |
Fryderyk Michał Wittelsbach (Pfalz-Birkenfeld) |
Karol Arenberg |
Ludwik Józef de Maill |
Christian III Wittelsbach (Pfalz-Zweibrücken) |
Józef Karol Wittelsbach (Pfalz-Sulzbach) |
wielki książę Badenii |
landgraf Hesji-Darmstadt |
| Pradziadkowie |
książę w Bawarii |
Ludwik Maria Arenberg |
Fryderyk Michał Wittelsbach (Pfalz-Birkenfeld) |
Karol Ludwik Badeński | ||||
| Dziadkowie |
książę w Bawarii |
król Bawarii | ||||||
| Rodzice |
książę w Bawarii Maksymilian Józef Wittelsbach (1808-1888) | |||||||
|
Ludwik Wilhelm Wittelsbach (1831-1920) | ||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oryginalny tytuł: Herzog in Bayern.
- ↑ Brigitte Hamann, Cesarzowa Elżbieta, wyd. 3, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2015, s. 23.
- ↑ – der große Unterschied der bayrischen Erblinie „in“ + „von“ Bayern [online], Mythos Kaiserin Elisabeth [dostęp 2022-09-07] (niem.).
- ↑ Cristina Morato: Królowe przeklęte. Warszawa: Świat Książki, 2017, s. 14–15. ISBN 978-83-8031-812-0.
- ↑ Cristina Morato: Królowe przeklęte. Warszawa: Świat Książki, 2017, s. 15. ISBN 978-83-8031-812-0.
- ↑ Jean Des Cars: Kobiety, które zawładnęły Europą. Warszawa: Muza, 2014, s. 215. ISBN 978-83-7758-707-2.
- ↑ Cristina Morato: Królowe przeklęte. Warszawa: Świat Książki, 2017, s. 17. ISBN 978-83-8031-812-0.
- ↑ Saskia Weck, Kaiserin Elisabeth: Was wurde aus Sisis Geschwistern? [online], ADELSWELT von anika helm, 23 grudnia 2021 [dostęp 2022-09-08] (niem.).