Logtalk
| Pojawienie się |
1998 |
|---|---|
| Paradygmat | |
| Pochodne | |
| Aktualna wersja stabilna |
3.33.0 |
| Twórca |
Paulo Moura |
| Licencja |
Licencja Artystyczna (2.x) / Apache License (3.01.x) |
| Strona internetowa | |
Logtalk – zorientowany obiektowo logiczny język programowania, który rozszerza i wykorzystuje język Prolog z zestawem funkcji odpowiednich do programowania na dużą skalę. Zapewnia obsługę enkapsulacji i ukrywania danych, separacji problemów i ulepszonego ponownego wykorzystania kodu. Logtalk używa standardowej składni Prologu z dodatkiem kilku operatorów i dyrektyw.
Implementacja języka Logtalk jest rozpowszechniana na licencji open source i może działać przy użyciu implementacji Prologu (zgodnej z oficjalnymi i de facto standardami)[1] jako kompilator back-endowy.
Funkcje[edytuj | edytuj kod]
Logtalk ma na celu połączenie zalet programowania obiektowego i programowania logicznego. Orientacja obiektowa kładzie nacisk na tworzenie dyskretnych, wielokrotnego użytku jednostek oprogramowania, podczas gdy programowanie logiczne kładzie nacisk na reprezentowanie wiedzy o każdym obiekcie w sposób deklaratywny.
Jako język programowania zorientowanego obiektowo, główne funkcje Logtalk obejmują obsługę zarówno klas (z opcjonalnymi metaklasami)[1], jak i prototypów, obiektów parametrycznych, protokołów (interfejsów), kategorii (komponentów, aspektów, poprawiania na gorąco), dziedziczenia wielokrotnego, publicznego/chronionego/prywatnego dziedziczenie, programowanie sterowane zdarzeniami, programowanie wielowątkowe wysokiego poziomu, refleksja i automatyczne generowanie dokumentacji.
Programistom języka Prolog, Logtalk zapewnia dużą przenośność, obejmując przestrzenie nazw (obsługujące zarówno obiekty statyczne, jak i dynamiczne), przestrzenie nazw obiektów publicznych/chronionych/prywatnych, predykaty koindukcyjne, separację między interfejsem a implementacją, prostą i intuicyjną semantykę metapredykatów, wyrażenia lambda, gramatyki klauzul, mechanizm rozszerzania terminów i kompilacja warunkowa. Zapewnia również system modułowy oparty na de facto standardowej podstawowej funkcjonalności modułu (wewnętrznie moduły są kompilowane jako prototypy).
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
Składnia języka Logtalk jest podobna do Prologa:
?- write('Hello world'), nl.
Hello world
true.
Definiowanie obiektu:
:- object(moj_pierwszy_obiekt).
:- initialization((write('Hello world'), nl)).
:- public(p1/0).
p1 :- write('To jest predykat publiczny'), nl.
:- private(p2/0).
p2 :- write('To jest predykat prywatny'), nl.
:- end_object.
Korzystając z obiektu, zakładając, że jest zapisany w pliku moj_pierwszy_obiekt.lgt:
?- logtalk_load(moj_pierwszy_obiekt).
Hello world
true.
?- moj_pierwszy_obiekt::p1.
To jest predykat publiczny
true.
Próba uzyskania dostępu do prywatnego predykatu wyrzuca błąd:
?- moj_pierwszy_obiekt::p2.
ERROR: error(permission_error(access, private_predicate, p2), moj_pierwszy_obiekt::p2, user)
Narzędzia dla deweloperów[edytuj | edytuj kod]
Logtalk zawiera pomoc on-line, narzędzie do dokumentowania (które może generować pliki PDF i HTML), narzędzie do przedmiotowego generowania diagramów, wbudowany debugger (oparty na rozszerzonej wersji tradycyjnego modelu Procedure Box znajdującego się w większości kompilatorów Prologu), framework do testów jednostkowych z analizą pokrycia kodu, a także jest kompatybilny z wybranymi profilerami Prologu zaplecza i graficznymi znacznikami[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Paulo Moura (2003). Logtalk: Design of an Object-Oriented Logic Programming Language. PhD thesis. Universidade da Beira Interior.
- ↑ LogtalkDotOrg/logtalk3 [online], GitHub [dostęp 2020-10-19] (ang.).