Live at Cap D’Agde, 1982
| Wykonawca albumu koncertowego | ||||
| King Crimson | ||||
| Wydany |
kwiecień 1999 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
26 i 27 sierpnia 1982 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
1:00:26 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
|
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Live at Cap D’Agde, 1982 – album koncertowy King Crimson, wydany w grudniu 1998 roku nakładem Discipline Global Mobile jako CD. Ukazał się jak nr 4. w serii wydawniczej „The King Crimson Collectors' Club”[1].
Historia albumu[edytuj | edytuj kod]
Na początku 1981 roku Robert Fripp rozpoczął poszukiwania muzyków do swojego nowego zespołu, Discipline. Zespół, w skład którego weszli: Bill Bruford, Tony Levin i Adrian Belew rozpoczął próby w kwietniu 1981 roku przyjmując ostatecznie nazwę King Crimson. We wrześniu tego samego roku ukazała się jego debiutancka płyta, Discipline, a w październiku zespół ruszył w światową trasę koncertową[2]. W 1982 roku towarzyszył jako support zespołowi Roxy Music podczas siedmiu koncertów w Portugalii, Hiszpanii i Francji. Dwa występy na Riwierze, w Cap d’Agde i Fréjus (26 i 27 sierpnia) zostały sfilmowane i nagrane dla Roxy Music oraz dla King Crimson[3]. Album Live at Cap D’Agde, 1982 jest połączeniem tych dwóch występów King Crimson[4]. Trzy nagrania z koncertu we Fréjus były wcześniej dostępne na kasecie VHS The Noise, a później znalazły się na DVD Neal and Jack and Me[5].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
Lista i informacje według Discogs[1]:
1. Waiting Man 7:09 2. Thela Hun Ginjeet 4:30 3. Matte Kudasai 3:58 4. The Sheltering Sky 9:48 5. Neil And Jack And Me 5:38 6. Elephant Talk 4:57 Bonus tracks:
7. Indiscipline 12:31 8. Heartbeat 4:05 9. Larks' Tongues In Aspic II 7:50 1:00:26
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Robert Fripp – gitara
- Adrian Belew – gitara, śpiew
- Tony Levin – gitara basowa, Chapman stick, zdjęcia z trasy
- Bill Bruford – perkusja, instrumenty perkusyjne
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
- produkcja – David Singleton, Robert Fripp
Do albumu dołączono 24-stronicową książeczkę zawierającą niepublikowane wcześniej zdjęcia, wykonane przez Tony’ego Levina, esej Frippa „Notes From the Guitar Stool” oraz fragmenty jego dziennika, prowadzonego na łamach DGM Live[4].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
| Recenzje | |
|---|---|
| Publikacja | Ocena |
| AllMusic |  [4]
|
| Prog Archives | 4.01/5.0[6] |
| RYM | 3.93/5[7] |
| Sputnikmusic | 3.7/5[8] |
| Teraz Rock |  [5]
|
Lindsay Planer z AllMusic jest zdania, iż „Live at Cap D'Agde, 1982 oddaje bezgraniczną energię i znajomy muzyczny kontrapunkt, który stał się esencją zespołu lat 80. Dobrze zmiksowane nagranie studyjnej jakości jest przypisywane (…) dostępnemu, profesjonalnemu sprzętowi audio i wideo używanemu przez Roxy Music. Ci, którzy wolą ten kwartet, powinni być zachwyceni tym wydawnictwem”[4].
Jordan Babula z magazynu Teraz Rock uważa, że Live at Cap D’Agde, 1982 to „pierwsza płyta klubowa [The King Crimson Collectors' Club], która brzmi jak profesjonalnie nagrany album koncertowy”, a znajdujące się na niej nagrania tworzą „naprawdę zgrabną calość”. Wyróżnia 'Neil And Jack And Me' oraz 'Larks' Tongues In Aspic II', a 12-minutowy 'Indiscipline' określa jako „niesamowity”[5].
Na 'Indiscipline' zwraca również uwagę redakcja magazynu PopMatters twierdząc, iż jest ona „prawdopodobnie najlepszą wersją, wydaną do tej pory [1 stycznia 2000] przez zespół z lat 80.”. Generalnie podkreślona została jakość muzyki zawartej na albumie, a jako jej przykłady podano takie utwory jak: 'Waiting Man', 'Thela Hun Ginjeet' (z narracją Adriana Belew na żywo o jego nowojorskim doświadczeniu napadu), 'Matte Kudasai' i 'The Sheltering Sky', określony tu jako ”najważniejszy punkt programu”[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b King Crimson – Live At Cap D'Agde, 1982. Discogs. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- ↑ Wiesław Weiss. z piekła rodem. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 5, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X.
- ↑ Iona Singleton: ROBERT FRIPP - KING CRIMSON: LIVE ON THE RIVIERA 1982. DGMLive.com. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- ↑ a b c d Lindsay Planer: Live at Cap D'Agde, 1982 – King Crimson. AllMusic. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- ↑ a b c Jordan Babula. King Crimson. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 14, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X.
- ↑ LIVE AT CAP D'AGDE 1982: King Crimson. Prog Archives. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- ↑ KCCC 04 - Live at Cap D'Agde, 1982 by King Crimson. RYM. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- ↑ King Crimson – Live at Cap D'Agde. Sputnikmusic. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- ↑ PopMatters Staff: Progressive History: A Year with the King Crimson Collectors’ Club. PopMatters. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).