Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976 – rzut oszczepem mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976
Lekkoatletyka
Rzut oszczepem mężczyzn
Złoty medal Złoty medal

Miklós Németh

Srebrny medal Srebrny medal

Finlandia Hannu Siitonen

Brązowy medal Brązowy medal

Gheorghe Megelea

Rzut oszczepem mężczyzn podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Montrealu rozegrano 25 (kwalifikacje) i 25 lipca 1976 na Stadionie Olimpijskim w Montrealu. Zwycięzcą został reprezentant Węgier Miklós Németh, który w finale poprawił rekord świata rzutem na odległość 94,58 m[1]. W konkursie wystąpił jeden reprezentant Polski – Piotr Bielczyk.

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Złoty medal, rzutem na odległość 94,58, zdobył Miklós Németh. Węgier pokonał drugiego w konkursie zawodnika o ponad 6,5 metra.Piotr Bielczyk zajął ostatecznie 4. miejsce z wynikiem 86,50 – był to ostatni, aż do igrzysk w Sydney, przypadek gdy polski oszczepnik znalazł się w olimpijskim finale.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Tabela przedstawia najlepsze wyniki, które uzyskali zawodnicy na świecie, w Europie, w Polsce oraz podczas igrzysk.

Zawodnik Narodowość Wynik Data Miejsce
Rekord świata Klaus Wolfermann  RFN 94,08 1973-05-05 5 maja 1973(dts) Leverkusen[1]
Rekord olimpijski 90,48 1972-09-03 3 września 1972(dts) Monachium[2]
Rekord Europy 94,08 1973-05-05 5 maja 1973(dts) Leverkusen
Rekord Polski Piotr Bielczyk  Polska 90,78 1976-05-22 22 maja 1976(dts) Bydgoszcz
Hannu Siitonen
Gheorghe Megelea

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Poz. - pozycja
WR – rekord świata | NR – rekord krajowy | PB – rekord życiowy | =PB – wyrównany rekord życiowy |
SB – najlepszy wynik w sezonie | =SB – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | OR – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Do finału awansowali zawodnicy, którzy osiągnęli minimum 79,00 m, względnie 12 najlepszych (gdyby mniej niż 12 zawodników osiągnęło minimum). Zawodnicy startowali w dwóch grupach (A i B).

Poz. Grupa Zawodnik Reprezentacja Próby Wynik Uwagi
1 2 3
1. A Hovinen, SeppoSeppo Hovinen  Finlandia 89,76 89,76 Q
2. A Németh, MiklósMiklós Németh  Węgry 89,28 89,28 Q
3. B Olsen, PhilPhil Olsen  Kanada 87,76 87,76 Q, NR[3]
4. B Colson, SamSam Colson  Stany Zjednoczone 72,28 71,74 86,64 86,64 Q
5. B Jerszow, WasilijWasilij Jerszow  ZSRR 85,68 85,68 Q
6. A Jaakola, JormaJorma Jaakola  Finlandia 83,84 83,84 Q
7. A Bielczyk, PiotrPiotr Bielczyk  Polska 82,56 82,56 Q
8. A Wessing, MichaelMichael Wessing  RFN 75,98 78,28 '82,54 82,54 Q
9. A Thorslund, TerjeTerje Thorslund  Norwegia 82,52 82,52 Q
10. A Lūsis, JānisJānis Lūsis  ZSRR 82,08 82,08 Q
B Morales, AmadoAmado Morales  Portoryko 82,08 82,08 Q
12. B Dżonew, WalentinWalentin Dżonew  Bułgaria 75,66 80,84 80,84 Q
13. B Grimnes, BjørnBjørn Grimnes  Norwegia 73,74 80,32 80,32 Q
14. A Megelea, GheorgheGheorghe Megelea  Rumunia 80,26 80,26 Q
15. B Hall, AnthonyAnthony Hall  Stany Zjednoczone 79,56 79,56 Q
16. A Siitonen, HannuHannu Siitonen  Finlandia 79,38 79,38 Q
17. B Ayé Abehi, JacquesJacques Ayé Abehi  Wybrzeże Kości Słoniowej 74,76 78,40 70,10 78,40
18. B George, RichardRichard George  Stany Zjednoczone x 78,32 64,96 78,32
19. A Boros, SándorSándor Boros  Węgry 77,60 77,18 70,06 77,60
20. A Paragi, FerencFerenc Paragi  Węgry 73,54 77,48 75,76 77,48
21. B Óskar Jakobsson  Islandia 72,78 71,90 x 72,78
22. B Faddul, GhassanGhassan Faddul  Liban x 54,92 53,90 54,92
B Wartburg, Urs vonUrs von Wartburg  Szwajcaria x x x NM

Finał[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zawodnik Reprezentacja Próby Wynik Uwagi
1 2 3 4 5 6
złoto Németh, MiklósMiklós Németh  Węgry 94,58 83,32 84,76 86,84 94,58 WR[1]
srebro Siitonen, HannuHannu Siitonen  Finlandia 87,92 x 86,58 x x 80,92 87,92
brąz Megelea, GheorgheGheorghe Megelea  Rumunia 87,16 83,16 82,92 82,10 x x 87,16 NR[4]
4. Bielczyk, PiotrPiotr Bielczyk  Polska x 77,90 86,50 81,00 82,28 82,94 86,50
5. Colson, SamSam Colson  Stany Zjednoczone 77,70 85,08 86,16 x x x 86,16
6. Jerszow, WasilijWasilij Jerszow  ZSRR 85,26 x 77,06 x 78,32 82,50 85,26
7. Hovinen, SeppoSeppo Hovinen  Finlandia 83,46 83,92 84,26 x x x 84,26
8. Lūsis, JānisJānis Lūsis  ZSRR 79,74 77,59 73,76 74,00 x 80,26 80,26
9. Wessing, MichaelMichael Wessing  RFN 78,44 x 79,06 NQ 79,06
10. Thorslund, TerjeTerje Thorslund  Norwegia 78,24 x 76,48 78,24
11. Olsen, PhilPhil Olsen  Kanada x x 77,70 77,70
12. Morales, AmadoAmado Morales  Portoryko 71,30 x 75,54 75,54
13. Grimnes, BjørnBjørn Grimnes  Norwegia x 73,24 74,88 74,88
14. Dżonew, WalentinWalentin Dżonew  Bułgaria 73,16 x 73,88 73,88
15. Hall, AnthonyAnthony Hall  Stany Zjednoczone x 68,92 71,70 71,70
Jaakola, JormaJorma Jaakola  Finlandia DNS

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 207 [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  2. Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 190. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
  3. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 160. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 165. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]