Latarnia morska San Venerio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Latarnia morska San Venerio
Ilustracja
latarnia morska San Venerio
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Tino

Wysokość wieży

24 m

Zasięg światła

25 Mm

Charakterystyka światła

trzy białe błyski co 15 s

Data budowy

1884

Data uruchomienia

1884

Administrator

Marina Militare

Położenie na mapie Ligurii
Mapa konturowa Ligurii, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska San Venerio”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska San Venerio”
Ziemia44°01′35,67″N 9°50′58,16″E/44,026575 9,849489

Latarnia morska San Venerio (wł. Faro di San Venerio) – latarnia morska, znajdująca się na włoskiej wyspie Tino, w jej najwyższym punkcie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna latarnia została wzniesiona w 1884 roku, jako dobudówka do pierwotnej latarni z 1840 roku (wysokiej na około 13 m, cylindrycznej w formie, wyłączonej z użytku w 1884 roku). Latarnia znajduje się pod zarządem włoskiej Marynarki Wojennej i normalnie nie jest dostępna do zwiedzania. Udostępniana jest tylko raz w roku, w święto patrona wyspy, św. Weneriusza Pustelnika, przypadające 13 września[1]. 13 września 2017 roku stowarzyszenie kulturalne Associazione Culturale „Il Mondo dei Fari” wspólnie z Marynarką Wojenną zorganizowały wewnątrz latarni wystawę muzealną poświęconą ewolucji technik oświetleniowych i źródłom energii w aspekcie historycznym i technologicznym. Zaprezentowano zdjęcia różnych latarni morskich we Włoszech oraz modele wybranych kół zębatych i narzędzi z różnych epok historycznych, rozmieszczonych na poszczególnych piętrach wieży, dostępnych dość wąskimi schodami[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wieża latarni została zbudowana z kamienia. Ma kształt okrągły, cylindryczny z dwoma galeriami i latarnią na szczycie. Jest pomalowana na biało. Ma 24 m wysokości (117 m n.p.m.). Kopuła latarni jest w kolorze szaro-metalicznym. Obok wieży znajduje się pierwotny dom latarnika[1].

Charakterystyka światła[edytuj | edytuj kod]

Światło błyskowe grupowe Bl (3) 15 s (Trzy białe błyski co 15 s)[1]. Moc lampy latarni wynosi 1000 W, a zasięg światła – 25 mil morskich[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c University of North Carolina at Chapel Hill: Lighthouses of Italy: Liguria. www.unc.edu. [dostęp 2018-03-06]. (ang.).
  2. Redazione Gazzetta della Spezia: Isola del Tino: inaugurato un percorso museale all'interno del faro. www.gazzettadellaspezia.it. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
  3. Marina Militare: Isola del Tino - Faro S. Venerio. www.marina.difesa.it. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).