Kurhany Kelermeskie

Kurhany Kelermeskie – zespół kurhanów scytyjskich z końca VII i początku VI wieku p.n.e., położonych w pobliżu miasta Kelermes w Kraju Krasnodarskim w południowo-zachodniej części Rosji. Kurhany te zaliczają się do tzw. Królewskich kurhanów scytyjskich, bogato wyposażonych i zawierających pochówki władców. Zostały odkryte w 1903.

Znaleziska w nekropoli kelermeskiej obejmowały fragmenty uzbrojenia, złote ozdoby, naczynia. Sposób ich zdobienia nosi cechy typowe dla sztuki małoazjatyckiej (np. srebrne lusterko zdobione na odwrocie rytym przedstawieniem bogini Kybele) i stylu zoomorficznego sztuki scytyjskiej (sztancowane złote płytki aplikacyjne z wyobrażeniami zwierząt lub w kształcie zwierząt). W największym kurhanie o średnicy ponad 200 m znaleziono pozostałości drewnianej komory grobowej z resztkami wyposażenia, w pobliżu której były 24 szkielety końskie.

Znaleziska z cmentarzyska kelermeskiego są przechowywane w petersburskim Ermitażu.

Bibliografia

• Encyklopedia sztuki starożytnej, praca zbiorowa, WAiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 326, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).

Linki zewnętrzne

• Złotka plakietka przedstawiająca panterę z kurhanu nr 1 w Kelermesie. hermitagemuseum.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-17)]. (ros.).