Kultura sowterska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kultura sowterska - nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z eponimicznym stanowiskiem pod nawisem Le Martinet w Sauveterre-la-Lémance departament Lot i Garonna. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z omawianą kulturą obejmował swym zasięgiem obszary południowej i środkowej Francji oraz północne i środkowe Włochy. Rozwój tej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 10 do ok. 7 tys. lat temu. Inwentarz kamienny w owej kulturze reprezentowany był przez zbrojniki o formie segmentów, trójkątów oraz trapezów, a także ostrza typu Sauveterre o długości nie przekraczającej 8-10 mm. Gospodarka kultury sowterskiej opierała się na zróżnicowanych źródłach pozyskiwania pożywienia - polowano na jelenie, sarny, koziorożce, żółwie, znaczący udział miało też rybołówstwo oraz zbieractwo głównie mięczaków lądowych. W kulturze sowterskiej poświadczona jest obecność krótkotrwałych biwaków łowieckich oraz obozowiska podstawowe, m.in. stanowisko Gomagnano III.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
  • Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
  • Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
  • Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
  • Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
  • J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.