Kultura kokoriewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kultura kokoriewska – nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z eponimicznym stanowiskiem Kokoriewo znajdującego się nad górnym Jenisejem. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z omawianą kulturą obejmował swym zasięgiem obszary Syberii przeważnie w dorzeczu Jeniseju. Rozwój tej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 15 do ok. 10 tys. lat temu. Inwentarz kamienny w owej kulturze pozyskiwany był przez stosowanie techniki wiórowej z której pozyskiwano ostrza, wiórowce, drapacze, oraz rylce. Gospodarka kultury kokoniewskiej oparta była na polowaniach na renifery, konie, kułany, kozły, bowidy, pieśce, jelenie, dziki, tury oraz mamuty.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
  • Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
  • Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
  • Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
  • Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
  • J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.