Krajowy Komitet Polskich Socjalistów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krajowy Komitet Polskich Socjalistówsocjaldemokratyczna grupa opozycyjna w PRL, utworzona 1 maja 1979 roku. Głosiła: "Polscy Socjaliści, wierni kilkudziesięcioletnim tradycjom niepodległościowym Polskiej Partii Socjalistycznej, za najwyższe i niepodważalne prawo uważają za najwyższe i niepodważalne prawo uważają zasady niepodległości i suwerenności państwowej Polski". Program KKPS, zawarty w "Platformie 1979" i "Oświadczeniu Polskich Socjalistów", zakładał ustanowienie systemu demokratycznego (m.in. wolne pięcioprzymiotnikowe wybory do Sejmu, niezawisłość sądów, poszanowanie praw człowieka) oraz współistnienie własności prywatnej i społecznej w gospodarce. Komitet współpracował z Ośrodkiem Myśli Ludowej i Ruchem Chrześcijańsko-Społecznym, pozostawał natomiast w konflikcie z Komitetem Obrony Robotników. Czołowi działacze: Henryk Misiewicz, Juliusz Garztecki, Czesław Karśnicki[1].

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Dariusz Cecuda, Leksykon opozycji politycznej 1976-1989, Warszawa 1989
  • Józef Kossecki, Geografia opozycji politycznej w Polsce w latach 1976-1981, Warszawa 1983

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Tomasiewicz, Po dwakroć niepokorni. Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej, Łódź: Stowarzyszenie „Obywatele Obywatelom”, 2014, s. 196, ISBN 978-83-64496-23-3, OCLC 922274192.