Kościół Sainte Anne de la Butte aux Cailles w Paryżu

Kościół Sainte Anne de la Butte aux Cailles w Paryżu

Église Sainte-Anne de la Butte-aux-Cailles

Państwo	Francja
Miejscowość	Paryż
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Anny
Historia Data rozpoczęcia budowy 1894
Dane świątyni Architekt Prosper Bobin
Położenie na mapie Paryża Kościół Sainte Anne de la Butte aux Cailles w Paryżu
Położenie na mapie Francji Kościół Sainte Anne de la Butte aux Cailles w Paryżu
Położenie na mapie Île-de-France Kościół Sainte Anne de la Butte aux Cailles w Paryżu
48°49′34″N 2°21′00″E
Strona internetowa

Kościół Sainte-Anne-de-la-Butte-aux-Cailles – katolicka świątynia w stylu neoromańskim w Paryżu, w 13 okręgu.

Historia

Na miejscu kościoła od 1840 r. znajdowała się kaplica pod wezwaniem św. Marcela, którą od 1848 r. nazywano "kaplicą generała Bréa" ku pamięci dowódcy wojskowego zabitego w pobliżu w czasie dni czerwcowych. Obiekt ten nie nastarczał jednak potrzebom szybko rozwijającej się dzielnicy i musiał zostać rozbudowany. Także kierujący przebudową Paryża baron Hausmann wypowiadał się na temat konieczności budowy kolejnego monumentalnego kościoła. Plany te jednak nie zostały zrealizowane w czasach II Cesarstwa.

W 1892 r. udało się, dzięki prywatnym ofiarodawcom, poszerzyć działkę budowlaną na terenie obecnego kościoła, a w 1894 r. rozpocząć zasadnicze prace według projektu Prospera Bobina. Kościół w stanie surowym został poświęcony w kwietniu 1896 r., chociaż prace trwały w najlepsze. W 1897 r. zdecydowano o rozbiórce starej kaplicy, a rok później zakończono prace nad fasadą (wieże były gotowe dopiero w 1900 r.). Głównymi dobroczyńcami świątyni byli Lombartowie, właściciele fabryki czekolady, co sprawiło, że kościół nadal bywa określany "czekoladową fasadą", zaś dwie wieże obiektu noszą ich imiona - Juliusz i Honoryna.

Architektura

Kościół wpisał się w dziewiętnastowieczną paryską tradycję monumentalnych, nawiązujących do sztuki Bizancjum konstrukcji. Jego dwie 55-metrowe wieże wykańczają ażurowe kopuły, wieże posiadają po dwa półkoliste okna ze skromnym obramowaniem. Rząd podobnych łuków i pilastrów rozciąga się na całej szerokości fasady, poniżej rozety stanowiącej jej centralny punkt. Wejście do świątyni wiedzie poprzez monumentalne drzwi z neoromańskim portalem.

Wnętrze świątyni oparte jest na masywnych filarach i typowych dla jej stylu łukach. W nawach bocznych znajdują się mniejsze rozety, wszystkie okna zawierają witraże. Na suficie wykonana jest mozaika. Ołtarz główny w niewyodrębnionym prezbiterium oraz ołtarze boczne reprezentują neobarok.

Bibliografia

• Historia kościoła na stronie parafii. paroissesainteanne-paris.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-17)].