Kościół św. Michała w Kwielicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła
w Kwielicach
175/325/L z dnia 15.03.1961
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od południa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kwielice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Kwielicach

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie gminy Grębocice
Mapa konturowa gminy Grębocice, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Kwielicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Kwielicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Kwielicach”
Położenie na mapie powiatu polkowickiego
Mapa konturowa powiatu polkowickiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Kwielicach”
Ziemia51°35′43″N 16°07′24″E/51,595278 16,123333
Kościół św. Michała w Kwielicach z fragmentem muru
Kościół św. Michała- brama wschodnia
Kościół św. Michała- widok od północy
Kościół św. Michała- wieża z charakterystycznym zielonym hełmem
Kościół św. Michała- drzwi wejściowe

Kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Kwielicach – kościół parafialny należący do parafii pw. św. Michała Archanioła w Kwielicach, dekanatu Głogów – św. Mikołaja, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, zlokalizowany w Kwielicach, w gminie Grębocice, w powiecie polkowickim, w województwie dolnośląskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o kościele parafialnym pod wezwaniem św. Michała Archanioła pochodzi z 1293 r. Jednak kaplica i zakrystia powstały znacznie później – dopiero w XV–XVI wieku.

W 1687 r. dokonano pierwszej konserwacji świątyni a w 1735 przebudowy, podczas której zostało założone sklepienie. Jednak już w XVIII wieku kościół uległ znacznym zniszczeniom na skutek przemarszów wojsk napoleońskich. Znajdował się wówczas w posiadaniu opactwa św. Augustyna w Żaganiu (do 1810). Kościół w Kwielicach gruntowne remonty przeszedł w 1954 r., pod okiem księdza Jarosława Wodonosa, oraz w 2000 r.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kubatura obiektu kościelnego wynosi 4244 m³ a powierzchnia użytkowa 487 m². Na gotycką budowlę murowaną z kamienia i otynkowaną składa się jedna nawa, przy której znajduje się kaplica, oraz prostokątne prezbiterium z zakrystią. Sklepienie nawy i prezbiterium (pokrytego barokową polichromią z 1735 r.) jest kolebkowo-krzyżowe, podczas gdy w pozostałych pomieszczeniach już tylko kolebkowe. Barokowy wystrój wnętrza, który pochodzi z XVIII w., został odnowiony w 1864 r. z inicjatywy proboszcza Antoniego Grunwalda oraz w 1954 r. przy gruntownym remoncie.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny[edytuj | edytuj kod]

Główny ołtarz jest poświęcony patronowi świątyni – Michałowi Archaniołowi. Istnieją również dwa ołtarze boczne dedykowane: Najświętszej Maryi Pannie (składają się na niego posągi św. Rocha i Sebastiana oraz obraz wiszący nad nimi) oraz św. Annie (zbudowany z figur Jana Chrzciciela i Józefa oraz obrazu św. Antoniego umieszczonego nad postaciami).

Organy[edytuj | edytuj kod]

Organy kościelne są nieznanego pochodzenia i autorstwa. Wiadomym jest jednak, iż są użytkowane od zakończenia II wojny światowej, mimo że mocno rozstrojone i zniszczone przez korniki. Do dziś zachowały się wszystkie piszczałki we wszystkich głosach, lecz wymagają gruntownego remontu. W lepszym stanie jest pedał i manuały.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Kościół w Kwielicach jest otoczony szesnastowiecznym murem z wbudowaną od wschodu bramą. Natomiast od części zachodniej usytuowana jest osiemnastowieczna kostnica.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gmina Grębocice, pod red. M.R. Górniaka, Grębocice 2002, s. 16.
  • ks. A. Walkowiak, Organy w kościołach regionu głogowskiego i dekanatu wschowskiego, Głogów 2002, s. 132- 133.
  • M.R. Górniak, Gmina Grębocice. Informator historyczno-geograficzny, Grębocice-Lublin 2005, s. 36-37.