Koço Tasi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koço Tasi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1889
Leusë

Data i miejsce śmierci

15 maja 1966
Tirana

Minister sprawiedliwości
Okres

od 16 października 1921
do 6 grudnia 1921

Poprzednik

Dhimitër Kacimbra

Następca

Hoxha Kadri

Koço Tasi (ur. 15 maja 1889 we wsi Leusë k. Përmetu, zm. 15 maja 1966 w Tiranie[1]) – albański polityk i prawnik, minister sprawiedliwości w roku 1921, brat b. ministra kultury Arqile Tasiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny kupieckiej. W roku 1903 wraz z rodziną wyemigrował do Rumunii, gdzie mieszkał przez trzy lata. W 1906 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, skąd powrócił do Albanii w roku 1913[1]. W Stanach Zjednoczonych ukończył studia prawnicze, a po powrocie do kraju pracował jako adwokat. Związał się z ugrupowaniem politycznym Krahu Kombëtar (Skrzydło Narodowe), co ułatwiło mu karierę polityczną. W 1921 pełnił funkcję wiceministra spraw wewnętrznych, a następnie ministra sprawiedliwości i w dniu 6 grudnia 1921 ministra robót publicznych w rządzie Qazima Koculiego. W latach 1921–1923 zasiadał w parlamencie, reprezentując okręg Përmet[1].

W czerwcu 1924 należał do spisku antyrządowego, który doprowadził do przejęcia władzy przez Fana Noliego. W czerwcu otrzymał stanowisko prefekta Gjirokastry[1]. Po upadku Noliego w grudniu 1924 wyemigrował do Grecji, gdzie zamieszkał w Janinie. W 1929 jego nazwisko pojawiło się w albańskich raportach dyplomatycznych jako osoby związanej z działającym w Janinie Klubem Vorioepirockim[2]. W tym czasie pracował nad słownikiem etymologicznym języka albańskiego (wydanym w 1943) i nad słownikiem grecko-albańskim. W 1942 powrócił do kraju i objął stanowisko inspektora w Urzędzie Rady Ministrów[1].

17 listopada 1944 aresztowany przez funkcjonariuszy Departamentu Obrony Ludu[1]. Stanął przed sądem specjalnym, który 13 kwietnia 1945 skazał go na karę dożywotniego pozbawienia wolności i na przymusową pracę. Karę odbywał w więzieniu w Burrelu[3]. W tym czasie prowadził dla więźniów lekcje filozofii[4]. W październiku 1964 wyszedł z więzienia i osiedlił się w Szkodrze. Zmarł na raka żołądka w szpitalu w Tiranie[3]. Spoczywa na cmentarzu Sharre na przedmieściach Tirany.

Był żonaty, miał syna Lekę, znanego w Albanii wiolonczelistę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 233.
  2. Fatmira Rama. Aspekte të luftës politike në diasporë në vitet e Monarkisë. „Studime historike”. 3-4, s. 262, 2009. 
  3. a b Koco Tasi E drejta e shkruar ne burg = 2018-06-21 [online], arkivalajmeve.com (alb.).
  4. Uran Kostreci, Mësime filozofie në burgun e Burrelit [online], kujto.al, 2020 (alb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 233.