Klasyfikacja klimatyczna włoskich gmin

Klasyfikacja klimatyczna włoskich gmin została wprowadzona przez dekret prezydenta Republiki Włoskiej numer 412 z 26 sierpnia 1993, tabela A z późniejszymi zmianami i poprawkami: Przepis wnoszący normy do projektowania, instalacji, eksploatacji i utrzymania instalacji termicznych w budynkach w celu ograniczenia zużycia energii, w spełnieniu atykułu 4, ustępu 4, ustawy 9 stycznia 1991, numeru 10.

W krótkim czasie ponad 8000 gmin zostało podzielonych na sześć obszarów klimatycznych, w sposób ustanowiony przez tabelę A załączoną do dekretu.

Zostały ponadto dostarczone, dla każdej gminy, wskazówki dotyczące sumy, obejmującej uzgodnione wszystkie dni okresu rocznego, z różnicami dziennymi pomiędzy temperaturą otoczenia, umownie określonej na 20 °C, a średnią temperaturą dzienną zewnętrzną; używana jednostka pomiaru to stopniodzień (GG).

Przynależność do obszaru klimatycznego wskazuje w jakim okresie i przez ile godzin jest możliwe włączenie ogrzewania w budynkach.

Burmistrzowie gmin mogą zwiększyć, w odniesieniu do uzasadnionych wymagań, roczny i dzienny okres działania włączonego ogrzewania, powiadamiając o tym niezwłocznie mieszkańców gminy.

Poza takimi okresami, instalacje cieplne mogą być aktywowane jedynie w sytuacjach klimatycznych, w których ich użycie jest usprawiedliwione i jakkolwiek, zgodnie z okresem dziennym nieprzekraczającym połowy okresu przewidzianego w całej klasyfikacji.

Tabela obszarów klimatycznych
Obszar klimatyczny	Okres działania	Określony czas
A	1 grudnia – 15 marca	6 godzin dziennych
B	1 grudnia – 31 marca	8 godzin dziennych
C	15 listopada – 31 marca	10 godzin dziennych
D	1 listopada – 15 kwietnia	12 godzin dziennych
E	15 października – 15 kwietnia	14 godzin dziennych
F	brak ograniczeń	brak ograniczeń

Linki zewnętrzne

• Archiwalna strona klasyfikacji klimatycznej dotyczącej różnych gmin włoskich. confedilizia.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-02)].