Kazimierz Dziubka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Dziubka
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: doktryny polityczne, politologia, myśl polityczna[1]
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

15 grudnia 1989[1]

Habilitacja

13 marca 2009[1]

Kazimierz Dziubkapolski politolog, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Politologii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończył studia z politologii na Uniwersytecie Wrocławskim[1], 15 grudnia 1989 obronił pracę doktorską Władza, administracja i samorząd w koncepcjach polskiego ruchu ludowego 1944-1949, 13 marca 2009 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Obywatelskość jako virtu podmiotu demokracji[1]. Otrzymał nominację profesorską[1].

Objął funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Politologii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: Obywatelskość jako virtu podmiotu demokracji[1]
  • 2011: Stylizacje podmiotowości i tożsamości w ujęciu indywidualizmu ekspresyjnego[1]
  • 2011: Standardy racjonalności politycznej elit władzy w Polsce po 1989 roku[1]
  • 2014: Poznawcze i ontologiczne aspekty kosmopolityzmu obywatelskiego[1]
  • 2015: Jak to jest być świadomym obywatelem?[1]
  • 2017: Polityczność jako sferapierwszoosobowych doświadczeń[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Dr hab. Kazimierz Dziubka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-01-03].