Katedra św. Marcina z Tours w Rottenburgu
katedra | |||||||||||||||
Katedra św. Marcina z Tours w Rottenburgu | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii | |||||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec | |||||||||||||||
48°29′N 8°56′E/48,483333 8,933333 | |||||||||||||||
Strona internetowa |
Katedra św. Marcina z Tours w Rottenburgu (niem. Dom St. Martin (Rottenburg)) - siedziba biskupa diecezji rottenbursko-stuttgarckiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na rottenburskim rynku stała w 1280 wczesnogotycka kaplica Matki Bożej. Parafia była erygowana we wsi Sülchen pod miastem i była poświęcona Świętemu Marcinowi. W 1424 na miejscu kaplicy na rynku został wybudowany kościół parafialny. Jego wezwanie, Świętego Marcina, zostało przejęte od kościoła w Sülchen. Ta trzynawowa bazylika miała nieregularny rozkład pomieszczeń, przy budowie pozostawiono fundamenty romańskiej wieży, której części do tej pory widać w chórze kościoła. W tym samym czasie powstał późnogotycki hełm wieży, jedna z najważniejszych części zabytkowych katedry. 58-metrowa wieża jest nadal symbolem miasta[1].
Pożar miasta z 1644 spowodował zasadniczą rekonstrukcję budowli, niezbędną do konsekracji w dniu 8 września 1655. Przy tej okazji styl kościoła został zmieniony na barokowy, wzmocniony kolumnami i wzbogacony o sklepienie kolebkowe. Zachował się jednak asymetryczny rozkład pomieszczeń[1].
W 1821 roku diecezja Rottenburg w granicach Królestwa Wirtembergii została powołana i Rottenburg am Neckar, miasto o największej liczbie ludności katolickiej, został siedzibą biskupa. Mimo oporów pierwszego biskupa Johanna Baptista von Kellera, kościół parafialny św. Marcina został podniesiony do godności katedry, ale pozostał w tym samym czasie zwykłym kościołem parafialnym w mieście. Ze względu na swoje architektoniczne nieprawidłowości i swe niewielkie rozmiary, nie był postrzegany jako kościół godny siedziby biskupa. Wszystkie nowe plany budowy zostały jednak wstrzymane[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Strona poświęcona chłopięcemu chórowi katedralnemu w Rottenburger
- Strona poświęcona dzwonom katedry Rottenburger. domglocken.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-25)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wolfgang Sannwald, Geschichtszüge, ISBN 3-926-969-25-3.
- Dieter Manz, Rottenburger Miniaturen, hrsg. von der Stadt Rottenburg, 1991.
- Dieter Manz, Der Dom in Rottenburg a. N. 1. Aufl. 2007.
- Harald Kiebler, Die Glocken des Rottenburger Doms St. Martin 2009 (erhältlich im Dompfarramt St. Martin).
- Werner Groß (Hrsg.) Wo Kirche sich versammelt, Der Dom St. Martin zu Rottenburg in Geschichte und Gegenwart 2003, ISBN 3-7966-1120-6.