Karol Mika

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Mika
porucznik piechoty porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1896
Krynica-Zdrój

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

c. i k. Pułk Piechoty Nr 20
c. i k. Pułk Piechoty Nr 11
19 Pułk Piechoty
1 Pułk Strzelców Podhalańskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

lekarz

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola

Karol Bronisław Mika (ur. 30 lipca 1896 w Krynicy) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, doktor[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 lipca 1896 w Krynicy[2]. W 1914 razem z Stefanem Dulem, Adamem Dzianottem i Bronisławem Pierackim złożył maturę w c. k. Gimnazjum I Wyższym w Nowym Sączu[2]. W tym samym roku został wcielony do c. i k. Armii. Służył jako kapral w c. i k. Pułku Piechoty Nr 20[3]. Później został przeniesiony do c. i k. Pułku Piechoty Nr 11 i mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4].

W Wojsku Polskim służył w 19 Pułku Piechoty. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 2029. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Później został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[6][7]. W 1934, jako oficer pospolitego ruszenia pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]