Kalendarium historyczne Lucimi

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lucimia – wieś położona 11 km na SW od Kazimierza Dolnego, na lewym brzegu Wisły, około 72 km na NE od klasztoru 11 km na N od klucza Braciejowickiego.

Nazwy lokalne miejscowości w dokumentach źródłowych.

1465 „Luczymia”, 1470-80 „Luczima”, „Luczyna”, 1508 „Luczyna”, 1510 „Luczynya sive t.yasdkow”1Tekst nieczytelny, 1564-5 „fluvio Luczymya”, 1652, 1662, 1674 „Lucimia”, 1787 „Łucimia”, 1827 „Lucyma”,1880 „Lucina” [1][2][3]

Podległość administracyjna

1. 1508 powiat radomski[4], 1827 powiat kozienicki[5], 1470-80 parafia → Chotcza (Długosz L.B.t. II s.568).

Kalendarium[edytuj | edytuj kod]

Wieś stanowiła własność szlachecką.

  • 1470-80 dziedzicami Jakub, Stanisław, Mikołaj Choteccy herbu Nabra posiadali 4 łany kmiece. (Długosz L.B.t.II 568, t.III s.244). Długosz nazywa wieś Luczyna patrz → Kalendarium historyczne Lucimi, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 461.
  • 1508 Paweł z Chotczy, kasztelan połaniecki, płaci pobór z Lucimia i Zajączkowa[4]
  • 1510 odnotowano pobór z 4,5 łana, od 3 zagrodników i z karczmy[6]
  • 1662 pogłówne od 63 poddanych (ib. I/67 74);
  • 1787 liczy wieś 186 mieszkańców, w tym 7 Żydów[7]
  • 1827 wieś miała 38 domów i 183 mieszkańców[8]
  • 1880 wieś Lucina, włościańska, w powiecie kozienickim, gminie Oblasy, parafii Chotcza, posiadała gruntu mórg 1080, domów 53, mieszkańców 377.[9]

Powinności dziesięcinne[edytuj | edytuj kod]

Dziesięciny należą do klasztoru świętokrzyskiego i plebana Chotczy.

  • 1465 dziesięciny z ról położonych z tej strony rzeki należą do plebana Chotczy[10]
  • 1470-80 z 4 łanów kmiecych dziesięcinę snopową i konopną wartości do 3 grzywien dowożą klasztorowi świętokrzyskiemu Długosz L.B. t.II s.568 t.III s.244)
  • 1542-3 z powodu zniszczeń spowodowanych przez wylew Wisły wieś nie oddaje klasztorowi świętokrzyskiemu dziesięcin[11]
  • 1602 potwierdzenie stanu z 1465 r. tak jak → Chotcza
  • 1612-1809 dziesięciny pobierano tak jak w Janowcu
  • 1721 dziesięcina z tej strony rzeki należy do plebana Chotczy, z ról z drugiej strony rzeki do klasztoru świętokrzyskiego[12]
  • 1802 z należących do Lucimia pól Niwy pana Zagrodzkiego dziesięcina należy do plebana Chotczy[13]
  • 1821 wieś Niwę włączono do parafii → Wilków[a]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Widocznie ta część wsi leżała na prawym brzegu Wisły, tu też znajdowały się tereny dziesięcinne plebana Chotczy (ib. 14).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kamińska 1964 ↓, s. 114.
  2. ↑ Nieckuła 1971 ↓, s. 286.
  3. ↑ Kopertowska 1994 ↓, s. 459.
  4. ↑ a b Pawiński 1886 ↓, s. 472.
  5. ↑ Tabela 1827 ↓, s. t.I s.174.
  6. ↑ SHGZP ↓, s. [w:ASK I/10 44v].
  7. ↑ Spis ↓, s. t.I s.392, t.II s.114.
  8. ↑ Tabela 1827 ↓, s. t.I s.274.
  9. ↑ Lucina, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 461.
  10. ↑ Wiśniewski 1909 ↓, s. 15.
  11. ↑ Gacki 2006 ↓.
  12. ↑ SHGZP ↓, s. [w:AV XX 756].
  13. ↑ Wiśniewski 1909 ↓, s. 12.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Kamińska: Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego. Wrocław: 1964.
  • Franciszek Nieckuła: Nazwy miejscowe z sufiksem -ov-,-in- na obszarze Wielkopolski i Małopolski, Wr.. 1971.
  • Danuta Kopertowska, Nazwy miejscowe województwa radomskiego. Nazwy miast i wsi, nazwy części miast i wsi oraz nazwy osiedli mieszkaniowych, placów, alei i ulic,, Wydaw. Prywatnego Liceum Zarza̜dzania i Administracji, Kielce 1994.
  • Adolf Pawiński: Polska XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym. Małopolska, t. III-IV (Źródła dziejowe, 14-15). Warszawa: Źródła dziejowe, 1886.
  • Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa. 
  • SHGZP: Słownik historyczno geograficzny ziem polskich w średniowieczu. Instytut Historii PAN. [dostęp 2015-04-08].
  • Spis: Spis ludności diecezji krakowskiej z r. 1787,. Wyd. tom I-wyd.J.Kleczyński, AKH, t.7, Kr.1894, s. 269-478,Tom II - wyd. B. Kumor,ABMK,35-39, 1977-1979 i odbitka. Kraków 1894.
  • Jan Wiśniewski. Dekanat Iłżecki. „Historyczny opis kościołów”, 1909. Radom. 
  • Józef Gacki: Benedyktyński klasztor na Łysej Górze. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2006. ISBN 83-7442-389-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalendarium_historyczne_Lucimi&oldid=59251907”