Julian Kaliszewski
Julian Kaliszewski pseu. Klin (ur. ok. 1845 w Warszawie, zm. 1909) – polski publicysta-satyryk[1].
Nauki pobierał w gimnazjum realnym na Krakowskim Przedmieściu. Pracy literackiej poświęcił się już przed dwudziestym rokiem życia, nie kończąc studiów w Szkole Głównej.
Publikował satyryczne wiersze i artykuły w Kurierze Niedzielnym, gdzie powierzono mu również redagowanie przeglądu prasy i rubryki literackiej.
Pozostawił po sobie Szkice[2][3] (1868-1885), Pamiętniki sceptyka[4] (1872), Moi kochani rodacy[5](1888). Pojawiły się przypuszczenia, że napisał również Starą i młodą prasę, jedną z pierwszych polskich książek prasoznawczych (dawniej uważano, że pod pseudonimem Eksdziennikarza kryje się Walery Przyborowski).
Utwory Kaliszewskiego często wywoływały skandale, autor znany był ze swego krytycznego i sceptycznego podejścia do świata oraz używania w publikowanych tekstach słów uważanych wtedy za nieprzyzwoite.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
- ↑ Szkice Cz. 1, z. 1-7 [online], polona.pl [dostęp 2019-04-25].
- ↑ Szkice Cz. 2, z. 1-6 [online], polona.pl [dostęp 2019-04-25].
- ↑ Pamiętniki sceptyka [online], polona.pl [dostęp 2019-04-25].
- ↑ Moi kochani rodacy [online], polona.pl [dostęp 2019-04-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Tomkowski. Moja historia eseju. Wydawnictwo 2 Kolory, 2013.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dzieła Juliana Kaliszewskiego w bibliotece Polona