Jubilus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jubilus (łac. "radosny śpiew, czasem niewyraźny") – termin używany przez mistyków chrześcijańskich oznaczający doświadczenie wewnętrznej radości. W piśmiennictwie mistycznym pojęcie Jubilus upowszechniło się od czasów św. Augustyna i Grzegorza Wielkiego. W kontekście liturgicznym Jubilus oznacza radosną pieśń bez słów, np. alleluja.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • Jubilacja – odzwierciedlenie jubilusu w muzyce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Peter Dinzelbacher, Leksykon mistyki. Żywoty-pisma-przeżycia, wyd. Verbinum, Warszawa 2002.