Jerzy Staniszewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Staniszewski
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Jerzy Janusz Staniszewski

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1896
Suwałki

Data i miejsce śmierci

9–11 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

8 pułk strzelców konnych

Stanowiska

I zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Jerzy Janusz Staniszewski (ur. 16 kwietnia 1896 w Suwałkach, zm. 9–11 kwietnia 1940 w Katyniu) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 kwietnia 1896 w Suwałkach, ówczesnej stolicy guberni suwalskiej, w rodzinie Władysława i Marii z Romanów[1]. Ukończył szkołę handlową w rodzinnym mieście i studiował na Uniwersytecie w Piotrogrodzie[2].

Uczestnik I wojny światowej[1]. Żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji[1]. W czasie wojny z bolszewikami 1920 walczył w szeregach 10 pułku ułanów[1].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 10 pułku ułanów w Białymstoku[3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 60. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[5][6]. 31 marca 1924 prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1923 i 47. lokatą w korpusie oficerów jazdy[7][8]. Po awansie został przeniesiony do 9 pułku strzelców konnych w Grajewie[9][10][11]. 2 grudnia 1930 prezydent RP nadał mu stopień majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 25. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[12][13]. W marcu 1931 został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza pułku[14][15]. Po 1935 został przeniesiony do 8 pułku strzelców konnych w Chełmnie na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku[16]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 8. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13][17].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą Oddziału Wydzielonego „Kościerzyna”[18]. 3 września zrzekł się dowództwa, przeprawił na wschodni brzeg Wisły i 9 września w rejonie Torunia dołączył do resztek Pomorskiej Brygady Kawalerii[19]. Później dostał się do sowieckiej niewoli. 28 października tego roku przebywał w Obozie NKWD w Putywlu[2]. W listopadzie 1939 został przeniesiony do Obozu NKWD w Kozielsku[2]. Między 7 a 9 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego[2]. Między 9 a 11 kwietnia 1940 został zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[2]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[20]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 590.
  2. ↑ a b c d e Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 709.
  3. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 253.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 619.
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 167.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 682.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 174.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 604.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 594.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 325, 347.
  11. ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 49, 79.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 330.
  13. ↑ a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 528.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931, s. 94.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 663.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 715.
  17. ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 129.
  18. ↑ Ciechanowski 1983 ↓, s. 20, 47, 63, 86, 124, 148.
  19. ↑ Ciechanowski 1983 ↓, s. 223–225.
  20. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  21. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
  22. ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 113.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Staniszewski&oldid=73060102”