Jerzy Fiedler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Fiedler
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1925
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

15 lutego 2016
Poznań

Miejsce spoczynku

Cmentarz Junikowo w Poznaniu

Zawód, zajęcie

funkcjonariusz straży pożarnej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Medal za Ofiarność i Odwagę Odznaka Honorowa Miasta Poznania Złoty Znak Związku OSP RP Odznaka honorowa „Za zasługi dla województwa wielkopolskiego”
Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego

Jerzy Fiedler (ur. 10 maja 1925 w Stanisławowie, zm. 15 lutego 2016 w Poznaniu[1]) – polski pułkownik pożarnictwa, komendant wojewódzki Straży Pożarnych w Szczecinie i Poznaniu[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Gustawa i Tekli[1]. W okresie okupacji niemieckiej działał w ramach polskiej konspiracji niepodległościowej. Od stycznia 1940 roku należał do organizacji Kadra Polski Niepodległej, w tym samym roku został również członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Samsonowie. W maju 1943 roku rozpoczął pracę w Miejskiej Ochotniczej Straży Pożarnej w Sandomierzu.

W latach 1945–1950 pracował między innymi w ZSP w Skarżysku-Kamiennej, Inspektoracie Pożarnictwa w Trzebnicy oraz w Komendzie Powiatowej Straży Pożarnych w Jeleniej Górze. Od 1950 roku związany był z Wojewódzką Komendą Straży Pożarnych we Wrocławiu. W latach 1956–1964 piastował funkcję komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Szczecinie, a następnie w latach 1963–1989 komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Poznaniu. Zmarł 15 lutego 2016 roku. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[2].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]