Jekatierina Riabowa (lotniczka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jekatierina Riabowa
Екатерина Васильевна Рябова
ilustracja
porucznik lotnictwa porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1921
Guś-Żeleznyj w obwodzie riazańskim

Data i miejsce śmierci

12 września 1974
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

46 Gwardyjski Pułk Nocnych Bombowców

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Kaukazu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Jekatierina Wasiljewna Riabowa (ros. Екатерина Васильевна Рябова, ur. 14 lipca 1921 we wsi Guś-Żeleznyj w obwodzie riazańskim, zm. 12 września 1974 w Moskwie) – radziecka porucznik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie chłopskiej, skończyła szkołę średnią. Od października 1942 służyła w Armii Czerwonej, w 1942 skończyła szkołę nawigatorów lotniczych, od maja 1942 walczyła w wojnie z Niemcami, od 1943 należała do WKP(b). Jako nawigator eskadry 46 gwardyjskiego pułku nocnych bombowców 325 Nocnej Bombowej Dywizji Lotniczej 4 Armii Lotniczej 2 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego porucznika wykonała 816 nalotów bombowych na siłę żywą i technikę wroga, za co w lutym 1945 otrzymała tytuł Bohatera Związku Radzieckiego; łącznie w czasie wojny wykonała 890 lotów bojowych.

W 1948 ukończyła studia na Wydziale Mechaniczno-Matematycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, później wykładała w Moskiewskim Instytucie Poligraficznym (1951 otrzymała tytuł kandydata nauk fizyczno-matematycznych), 1963-1972 była docentem katedry mechaniki teoretycznej Wojskowej Akademii Inżynieryjnej im. Dzierżyńskiego, następnie przeszła na emeryturę. Została pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]