Jakub Pajerski
 Fotografia J. Pajerskiego w stopniu majora | |
 podpułkownik intendent z wsw
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1956 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Szefostwo Intendentury Okręgu Korpusu Nr V |
| Stanowiska |
zastępca szefa |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      
| |
Jakub Pajerski (ur. 5 lipca 1895 w Nowym Targu, zm. 1956 tamże) – podpułkownik intendent z wyższymi studiami wojskowymi Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 5 lipca 1895 w Nowym Targu, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Bartłomieja i Anny z Watychowiczów[1]. Był młodszym bratem Franciszka (1891–1931), prawnika, urzędnika i działacza społecznego[2].
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich[3]. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 17 października 1919 jako podoficer gospodarczy byłych Legionów Polskich pełniący służbę w Departamencie Gospodarczym Ministerstwa Spraw Wojskowych został mianowany z dniem 1 listopada 1919 podporucznikiem gospodarczym[4]. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 58. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy, a jego oddziałem macierzystym był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy Nr I[5]. W latach 1921–1923 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr I w Warszawie[6]. 11 listopada 1923 roku, po ukończeniu kursu, został przydzielony do Departamentu VII Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[7][8][9]. 1 grudnia 1924 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów intendentów[10]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów intendentów[11]. 12 grudnia 1937 roku został wybrany wiceprezesem Zarządu Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków[12].
W 1939 roku pełnił służbę w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie na stanowisku zastępcy szefa[13]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VI E Dorsten[14].
Zmarł w 1956 i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Nowym Targu (kwatera 28-1-61)[15].
Decyzją prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 3 listopada 2020 roku na wniosek prezesa koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Nowym Targu, grób Jakuba Pajerskiego został wpisany do prowadzonej przez IPN ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski pod numerem ewidencyjnym 1106[16].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6625 – 17 maja 1922[17]
- Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 16 marca 1928 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”[20]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka za Rany i Kontuzje z dwiema gwiazdkami
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-06-27].
- ↑ Jan Gałdyn. Onoby to było – zeby było... Ostatnie słowa śp. Dr. Franciszka Pajerskiego. „Gazeta Podhalańska”, s. 3, Nr 44 z 1 listopada 1931.
- ↑ Wykaz Legionistów ↓.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 95 z 26 listopada 1919, poz. 3681.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 380.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1277, 1316, 1503.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 22, 1157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 771, 784.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 315, 445.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 738.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 332.
- ↑ Nowe władze T.S. Wisła Kraków. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. 345, s. 4, 1937-12-14. Kraków: Marian Dąbrowski.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 332, 519.
- ↑ Jakub Pajerski. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. [dostęp 2017-08-12].
- ↑ Jakub Pajerski. ecmentarz.nowytarg.pl. [dostęp 2020-08-19].
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, Pajerski [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2021-03-13] (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 21.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Jakub Pajerski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-12)].
- Jeńcy Oflagu VI E Dorsten
- Ludzie urodzeni w Nowym Targu
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie intendenci z wyższymi studiami wojskowymi
- Pochowani w Nowym Targu
- Podpułkownicy intendenci II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1956
- Żołnierze 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich (1914–1917)