Józef Tymiński
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wojewoda krakowski | |
| Okres |
od 9 września 1937 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Józef Tymiński (ur. 23 lipca 1894, na Kresach, zm. 18 października 1945 w Budapeszcie) – polski prawnik i urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej. Wojewoda krakowski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W II Rzeczypospolitej prokurator Sądu Okręgowego w Samborze i Przemyślu. Politycznie związany z sanacyjnym Obozem Zjednoczenia Narodowego marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego[1]. Od 9 września 1937 do 17 września 1939 wojewoda krakowski.
29 maja 1938 uczestniczył we wręczeniu sztandaru 6 Pułku Artylerii Lekkiej[2].
1 września 1939 r., tuż po godzinie 4 nad ranem, Józef Tymiński jako pierwszy poinformował premiera Składkowskiego o agresji niemieckiej przeciwko Polsce, w tym o bombardowaniu dworca kolejowego w Krakowie[3]. 3 września nakazał częściową ewakuację z Krakowa władz, urzędów i niektórych instytucji[4].
Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 przekroczył granicę polsko-węgierską. Do końca wojny internowany na Węgrzech.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Redakcja, Ostatni wojewoda krakowski II RP [online], Dziennik Polski, 26 listopada 2008 [dostęp 2022-09-10] (pol.).
- ↑ Wręczenie sztandaru 6 pal - wojewoda Józef Tymiński wbija pamiatkowy gwóźdź NAC 1-W-2992-10, Narodowe Archiwum Cyfrowe Poland, 29 maja 1938 [dostęp 2022-09-10] (ang.).
- ↑ Piotr Krzysztof Marszałek: Najwyższe władze wojskowe w systemie ustrojowym II Rzeczypospolitej. Wrocław: 2001, s. 265. [dostęp 2015-09-07].
- ↑ Zarys historii geografii w UJ [online], denali.geo.uj.edu.pl [dostęp 2022-09-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 176.
|
