Józef Rzebik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Rzebik
Data urodzenia

1 grudnia 1883

Data śmierci

19 maja 1966

Zawód, zajęcie

kolejarz

Odznaczenia
Medal Niepodległości krzyż wojenny III klasy za zasługi cywilne

Józef Rzebik (ur. 1 grudnia 1883[1] w obecnych Czechach[2], zm. 19 maja 1966) – dyrektor Kolei Państwowych, naczelnik stacji i parowozowni w Krakowie – Płaszowie. Twórca Spółdzielni dla Budowy Własnych Domów Kolejarzy w Prokocimiu, działacz społeczny[2].

Na walnym Zgromadzeniu Spółdzielni 27 marca 1923 wybrano Zarząd Spółdzielni z Rzebikiem jako prezesem. Za swoje zasługi dla lokalnej społeczności, uhonorowany został ulicą swojego imienia w nowo powstałej części Płaszowa. W okresie powojennym zmieniono nazwę ulicy na Anny Libery. Obecnie pierwotna nazwa ulicy została przywrócona[3].

Był m.in. skarbnikiem Koła Kraków-Płaszów I Polskiego Związku Kolejowców, w 1928 wybrano go na kolejną kadencję na tę funkcję[4].

W 1917 został odznaczony austro-węgierskim krzyżem wojennym III klasy za zasługi cywilne, wraz z grupą pracowników krakowskiej dyrekcji kolei państwowych. Był wówczas zatrudniony na stanowisku adiunkta[5]. W 1931 został odznaczony Medalem Niepodległości[6].

Był żonaty z Zofią ze Ślusarczyków (1890–1967). Oboje zostali pochowani na cmentarzu parafialnym w Gdowie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny w Gdowie [online], gdow.grobonet.com [dostęp 2022-07-30].
  2. a b Jan Banaś, Ludzie Prokocimia, 2004, s. 94, ISBN 83-920955-1-0.
  3. Urząd Miasta Krakowa, ALFABETYCZNY WYKAZ ULIC MIASTA KRAKOWA, 1 lipca 2010, s. 61.
  4. „Kolejowiec Polski”, nr 3, 20 stycznia 1929, s. 7.
  5. „Nowa Reforma”, nr 410, 5 września 1917 (wydanie poranne), s. 3.
  6. „Monitor Polski”, nr 218, 22 września 1931, s. 2 (poz. 299).