Przejdź do zawartości

Józef Żabner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Żabner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 października 1894
Ostrowiec

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)

Józef Żabner (ur. 17 października 1894 w Ostrowcu, zm. ?) – starszy sierżant Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, wyznania mojżeszowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 października 1894 w Ostrowcu, w powiecie opatowskim, w rodzinie Naftuli, właściciela drukarni, i Perli z Krakowskich[1]. Ukończył trzy oddziały szkoły powszechnej, trzy klasy gimnazjum, a później kursy maturalne[2]. Z gimnazjum wystąpił z powodu trudnej sytuacji materialnej i rozpoczął pracę w drukarni ojca[3]. W 1913 został członkiem ochotniczej straży ogniowej w Radomiu, a w następnym roku również członkiem miejscowej straży obywatelskiej[3]. 15 kwietnia 1915 wstąpił do armii rosyjskiej[4]. W listopadzie 1917 został zwolniony z armii rosyjskiej i wstąpił do polskiego 2 pułku inżynierii. Początkowo został przydzielony do parku saperskiego, później do 2. kompanii saperów por. Mariana Ejzerta, a w końcu do pułkowego plutonu łączności[3].

22 marca 1919 pod Kozicami został ranny[2].

W 1921, po zwolnieniu z wojska, został zatrudniony w jednej z warszawskich drukarni. W następstwie redukcji personelu stracił posadę i wrócił do Radomia, gdzie znów pracował w drukarni ojca[4].

Dział społecznie w Związku Kaniowczyków i Żeligowczyków (Oddział w Radomiu), Związku Strzeleckim (sekretarz komendy obwodu) i Stowarzyszeniu Rezerwistów i byłych Wojskowych (członek komisji rewizyjnej)[4].

Był żonaty, miał córkę Ewę Berachę (ur. 1 stycznia 1929)[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kolekcja ↓, s. 1, 13.
  2. a b c Kolekcja ↓, s. 2.
  3. a b c Kolekcja ↓, s. 4.
  4. a b c d e f g h i j k l Kolekcja ↓, s. 3.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922, s. 806.
  6. Bielski 1928 ↓, s. 55.
  7. Bielski 1931 ↓, s. 95.
  8. M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]