Iwan Antonow

Iwan Iljicz Antonow

Иван Ильич Антонов

podpułkownik NKWD
Data i miejsce urodzenia	1897 k. Małojarosławca
Data i miejsce śmierci	1975 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1919–1959
Formacja	Armia Czerwona NKWD KGB
Odznaczenia

Iwan Iljicz Antonow ros. Иван Ильич Антонов (ur. 1897 k. Małojarosławca, zm. w sierpniu 1975 w Moskwie) – podpułkownik NKWD, jeden z uczestników zbrodni katyńskiej.

Skończył szkołę powszechną, w 1919 wstąpił do Armii Czerwonej, w 1922 do organów bezpieczeństwa państwowego, a w lipcu 1926 do WKP(b).

Od połowy lat 30. był starszym inspektorem 1 Bazy Samochodowej Oddziału Łączności Zarządu Administracyjno-Gospodarczego NKWD ZSRR (od 1937 lejtnant), później pomocnik naczelnika 1. garażu i starszy inspektor Oddziału Samochodowego Zarządu Administracyjno-Gospodarczego Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR, od 17 marca 1940 w stopniu porucznika bezpieczeństwa państwowego.

Brał udział w wykonywaniu wyroków śmierci w Moskwie. 26 października 1940 nagrodzony przez szefa NKWD Ławrientija Berię za udział w mordowaniu polskich jeńców w czasie delegacji do Katynia. Po wojnie pracownik MGB i KGB.

W sierpniu 1959 odszedł z KGB na emeryturę. Był członkiem organizacji partyjnej w moskiewskim Technikum Mechanizacji Rachunkowości Centralnego Zarządu Statystycznego RSFRR.

Awanse

• 17 marca 1940 – porucznik bezpieczeństwa państwowego;
• luty 1943 – major;
• październik 1943 – podpułkownik.

Odznaczenia

• Order Lenina (21 lutego 1945)
• Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie - 20 września 1943, 3 listopada 1944 i 25 lipca 1949)
• Order Czerwonej Gwiazdy (22 lipca 1937)
• Order „Znak Honoru” (19 grudnia 1937)

Bibliografia

• Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.