Innocenty Libura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Innocenty Libura
Ilustracja
Tablica nagrobna Innocentego Libury na cmentarzu komunalnym w Rybniku
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1901
Michałowice

Data i miejsce śmierci

1 maja 1993
Rybnik

Zawód, zajęcie

pedagog, społecznik, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941) Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921 Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Medal Komisji Edukacji Narodowej

Innocenty Libura (ur. 17 czerwca 1901 w Michałowicach, zm. 1 maja 1993 w Rybniku) – pedagog, społecznik i działacz Związku Harcerstwa Polskiego, Ligi Ochrony Przyrody, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Towarzystwa Miłośników Rybnika. Publicysta i autor książek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1915 był członkiem Polskiej Organizacji Skautowej, a następnie Związku Harcerstwa Polskiego, harcmistrzem. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (1921–1924), Uniwersytecie Jagiellońskim (1925–1926). Od 1926 nauczyciel języka polskiego w Państwowym Gimnazjum w Rybniku. W 1931 uzyskał tytuł doktora filozofii (pracą: „Twórczość Dominika Magnuszewskiego”). W wojnie obronnej 1939 roku żołnierz 75 pułku piechoty, jeniec wojenny (obozy: w Braunschweigu 1940, Oflag II C Woldenberg do 1945). Po wojnie uczył języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym nr 1 w Rybniku (1945–1951), Liceum Ogólnokształcącym nr 2 w Rybniku (1951–1961), języka rosyjskiego w Liceum Ogólnokształcącym nr 2 w Rybniku (na emeryturze).

Drużynowy, później opiekun IV Drużyny ZHP im. Henryka Sienkiewicza w Rybniku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Profesorowi Liburze poświęcona jest jedna z rybnickich ulic - dróżka Profesora Libury[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • I. Libura: Maksymilian Basista – rybnicki księgarz i społecznik (1883-1967). Rybnik: 1991.
  • I. Libura: Z dziejów domowych powiatu. Gawęda o ziemi rybnickiej. Opole: 1984.
  • I. Libura: Przewodnik po ziemi rybnicko-wodzisławskiej. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1965.
  • I. Libura: Krokiem zdobywców. Opowieść o drużynie (1914 – 1920). Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC, 2018. ISBN 978-83-7354-757-5.
  • I. Libura: Poprzez dwudziestolecie. Kraków, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC, 2020. ISBN 978-83-7354-967-8
  • I. Libura: Dziennik jeńca Oflagu IIC Woldenberg, Kraków, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC, 2022. ISBN 978-83-8205-208-4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f innocenty | Wyniki wyszukiwania | Woldenberczycy [online] [dostęp 2023-08-10] (pol.).
  2. Aleksander Król: Dróżka profesora Libury w Rybniku będzie piękna [ZDJĘCIA]. rybnik.naszemiasto.pl, 2017-04-28. [dostęp 2017-07-04]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • L. Musiolik: Rybniczanie. Słownik biograficzny. Rybnik: 2000, s. 101.
  • I. Libura: Maksymilian Basista - rybnicki księgarz i społecznik (1883-1967). Rybnik: 1991.