Ignacy Kluczewski
Herb Ozdoba | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
ok. 1730 |
Data śmierci |
przed 1793 |
Ojciec |
Jakub Kluczewski |
Żona |
Anna Baudouin |
Dzieci |
Apolonia, Antoni, Józef, Roman i Stanisław |
Rodzeństwo |
Józef i Melchior |
Ignacy Kluczewski herbu Ozdoba (ur. ok. 1730, zm. przed 1793) – polski dyplomata, sekretarz królewski, podpułkownik wojsk koronnych oraz tłumacz przy dworach zagranicznych. Przedstawiciel króla Polski Stanisława II Augusta w Imperium Rosyjskim w randze chargé d’affaires.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jakuba[1]. Pochodził z nieszlacheckiej rodziny o tradycjach wojskowych. W 1766 wraz z rodzeństwem otrzymał od cesarza rzymskiego Józefa II dziedziczne szlachectwo (bez herbu). W 1768 Sejm walny I Rzeczypospolitej nadał ppłk Ignacemu Kluczewskiemu polskie szlachectwo dziedziczne z herbem własnym Ozdoba. Od stycznia do lutego 1776 pełnił urząd chargé d’affaires Rzeczypospolitej Obojga Narodów przy dworze carskim w Petersburgu, zastępując urlopowanego Antoniego Augustyna Debolego. W Petersburgu zajmował się m.in. prowadzeniem szyfrowanej korespondencji z Departamentem Interesów Cudzoziemskich (Rada Nieustająca)[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
19 marca 1775 ożenił się w parafii Świętego Krzyża w Warszawie z Anna Baudouin[3]. Z tego małżeństwa zrodziła się piątka dzieci; Apolonia, Antoni, Józef, Roman i Stanisław. Około 1777 roku rodzina Kluczewskich przeprowadziła się do parafii w Brzostowicy Wielkiej, gdzie we wsi Parchimowce, wybudowali dwór Kluczewskich. Oprócz wspomnianego dworu rodzina Kluczewskich z czasem wybudowała w tej samej parafii dwór we wsi Żebry. Dwory Kluczewskich w brzostowickiej parafii były gniazdem rodzinnym potomków Ignacego Kluczewskiego do wybuchu II wojny światowej[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jakub Kluczewski h. Ozdoba
- ↑ Kluczewski h. Ozdoba Ignacy — [online], www.fina.gov.pl [dostęp 2023-11-28] (pol.).
- ↑ Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego [online], geneteka.genealodzy.pl [dostęp 2023-11-28] .
- ↑ WJP Ignacy Kluczewski pułkownik | Stowarzyszenie Rodów Grodzieńskich [online] [dostęp 2023-11-28] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1910, tom VII, s. 7
- Zespół: 9243/D- Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej Św. Krzyża w Warszawie, jednostka 118 Księga chrztów 1773-1777, k.278 i 417
- Księga ślubów parafii św. Krzyża w Warszawie z lat 1768-1784 roku (łacina), k. 77v
- Adam Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1907, tom X, s. 150-151
- Polski Słownik Biograficzny, Warszawa 1964-1965, tom XI
- Włodzimierz Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, tom III, s. 109-110