Hochstubaihütte

Hochstubaihütte

Państwo	Austria
Pasmo	Stubaier Alpen
Wysokość	3174 m n.p.m.
Data otwarcia	20 lipca 1938
Właściciel	Deutscher Alpenverein (DAV)
Położenie na mapie Austrii Hochstubaihütte
46,9817°N 11,0647°E
Strona internetowa

Hochstubaihütte – wysokogórskie schronisko w Stubaier Alpen, w austriackim Tyrolu, położone na wysokości 3174 m n.p.m. (według innych źródeł 3175 m n.p.m.), trzecie pod względem wysokości położenia w Austrii.

Uwagi ogólne

Schronisko czynne jest od końca czerwca do połowy września. Zapewnia miejsca noclegowe oraz całodzienne wyżywienie. Turystom nocującym na strychu w tzw. lagerze, mieszczącym 32 miejsca, zaleca się zabieranie ze sobą ciepłego śpiwora.

Adres: Hochstubaihütte, Stubaier Alpen, A-6450 Sölden, Österreich/Austria.

Tel.: +43 5254 3240

Historia

W porównaniu z innymi alpejskimi schroniskami historia Hochstubaihütte jest stosunkowo niedługa. Zbudowane zostało z inicjatywy Sekcji Drezdeńskiej Deutscher Alpenverein (DAV). Otwarto je uroczyście 20 lipca 1938 roku jako własność DAV, dla wspinaczy i turystów alpejskich. Służyło jednak niedługo i w 1942 roku zostało zamknięte, a cień na jego historii położyła II wojna światowa. Od 1943 roku do końca wojny wykorzystywane było przez górskie oddziały Wehrmachtu.

Po wojnie przez dłuższy czas schronisko pozostawało nieczynne i niezabezpieczone przed grabieżą. Później zarząd powierniczy nad nim powierzono Österreichischer Alpenverein. DAV nie mógł wówczas prowadzić działalności na tym terenie, a dla mieszkańców sowieckiej strefy okupacyjnej, w której mieściło się Drezno, teren Alp był w praktyce całkowicie niedostępny. W 1951 roku lawina zniszczyła kolejkę linową transportującą zaopatrzenie do schroniska.

Pod koniec lat sześćdziesiątych schronisko zostało wykupione przez DAV. Od tego czasu prowadzi normalną działalność usługową dla turystów. Ostatni większy remont schroniska miał miejsce w 2011 roku.

Turystyka i alpinizm

Schronisko położone jest na skraju lodowca Wütenskarferner, na wierzchołku niewielkiego wzniesienia.

Dojście do schroniska jest widokowe i malownicze, lecz z drugiej strony długie i mozolne. Z miejscowości Sölden (1368 m n.p.m.) w dolinie Ötztal prowadzą dwie ścieżki. Jedna z nich wiedzie z dolnej części miejscowości przez schronisko Kleblealm (1583 m n.p.m.), Laubkar i jezioro Laubkarsee; czas wejścia 5:30 - 6 h. Druga ścieżka prowadzi początkowo doliną boczną w kierunku wschodnim do Fiegls Gasthaus, następnie odbija w kierunku północnym i prowadzi przez Seekar oraz jeziorko Seekarsee; czas wejścia 6 - 7 h. Latem obydwie drogi są w zasadzie wolne od śniegu, z wyjątkiem krótkiego ostatniego fragmentu po niemal płaskim lodowcu.

Dla zwykłych turystów dojście do schroniska jest często celem samym w sobie. Ze względu na dużą wysokość roztacza się z niego rozległa panorama. Turyści mogą wejść po śniegu na pobliski łatwo dostępny Nebelkogel (3213 m n.p.m.), z którego panorama ma jeszcze większy zasięg.

Bardziej zaawansowani mogą pokusić się o wejście na Warenkarseitenspitze (3347 m n.p.m.); wymagany sprzęt: czekan, raki, lina.

Dla bardziej ambitnych Hochstubaihütte stanowi punkt wyjścia do wspinaczek na szczyt Wilde Leck (3359 m n.p.m.), o rozmaitych trudnościach, prowadzących litą granitognejsową skałą.

Mapy

• Kompass Wanderkarte, no. 83 Stubaier Alpen, skala 1 : 50 000,
• Kompass Wanderkarte, no. 36 Innsbruck - Brenner, skala 1 : 50 000.

Linki zewnętrzne

http://www.hochstubaihuette.at - oficjalna strona schroniska (w jęz. niemieckim).

Literatura

• Klier W.: Alpenvereinsführer Stubaier Alpen, Bergverlag Rudolf Rother, München, (2006), ISBN 3-7633-1271-4.